نرگس ابوطالب

تعاملات فرهنگی به منظوردستیابی به فضا، نه تنها آن را به خود اختصاص می دهند بلکه متشکل از ترکیب و تلفیق کُنش های مختلف با یکدیگر تبدیل به مکان می شوند. به طورخاص، حضور انسان برای روایتگری آثار نیازبه سازمان دهی و تجربه بصری افراد در محیط طراحی نقش تأثیرگذاری می تواند ایفاء نماید. فقدان درک کامل از تأثیر مؤلفه های حرکتی در باغ های ایرانی بر تجربه بازدیدکنندگان با رویکرد تعاملات فرهنگی، مانع از به کارگیری مؤثر این عناصر در طراحی فضاهای سبز معاصر می شود. این پژوهش به بررسی این مؤلفه ها و تأثیر آن ها بر اجتماع، تجربه و احساسات بازدیدکنندگان در تبیین تعاملات فرهنگی می پردازد. به طوری که در باغ های ایرانی، حرکت به شکل هنری و معناداری تجلی می یابد که باهدف ایجاد زیبایی و پیوند بین محیط و انسان هویت واحد می یابد. پژوهش حاضر به لحاظ روش تحقیق ازنوع کیفی و توصیفی-تحلیلی بهره مند است. همچنین جمع آوری اطلاعات دراین جستار ازطریق مستندات کتبی و میدانی، به وسیله پرسش نامه و تجزیه وتحلیل اطلاعات داده ها انجام شده است. دراین بین محقق با انتخاب 5باغ ایرانی با ثبت میراث جهانی یونسکو مشتمل بر: باغ چهل ستون؛ اصفهان، باغ ارم؛ شیراز، باغ شاهزاده ماهان؛ کرمان، باغ فین؛ کاشان، و باغ دولت آباد؛ یزد، برآن است که نتایج بادرنظر داشتن واکاوی نمونه های انتخابی برحسب پرسش نامه نقش هریک از مؤلفه های حرکتی موردتبیین قرار گیرد. درنتیجه، پژوهش نشان داد که مؤلفه های حرکتی در ساختار روایی باغ های ایرانی با رویکرد تعاملات فرهنگی تأثیر قابل توجهی بر تجربه زیبایی شناسی-زیبایی شناختی اتوپیا و ادراک بازدیدکنندگان دارند و می توانند به عنوان الگوهایی مؤثر در طراحی فضاهای سبز و باغ های معاصر مورداستفاده قرار گیرند.