شاهرخ افتخاری

زمینه و هدف : حسابرسی داخلی مبنای حکمرانی صحیح و پاسخگویی فراهم کرده است. حسابرسی داخلی اثربخش می تواند به سازمان در دستیابی به اهداف خود حمایت کند. هدف این پژوهش شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر اثربخشی حسابرسی داخلی و  نظارت در بخش عمومی ایران است. روش : این پژوهش، کیفی، و از دید هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه، 16 نفر از خبرگان حوزه حسابداری و حسابرسی بخش عمومی به صورت  هدفمند و در مرحله دوم 165 نفر کارشناسان و خبرگان به روش در دسترس و هدفمند انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه و پرسشنامه بوده و برای تحلیل داده های کیفی از روش داده بنیاد استفاده شده است. برای رتبه بندی  ابعاد و مؤلفه ها از روش تجزیه و تحلیل سلسه مراتبی فازی (AHP) استفاده شد. یافته ها : پس از بررسی و مطالعه متون و پایگاه های علمی معتبر و بر اساس مصاحبه با خبرگان و تحلیل داده ها نتایج پژوهش نشان داد که عوامل ساز و کارها و فرایندهای مشاوره ای با وزن 39 درصد، ارزیابی کنترلهای داخلی با وزن 27 درصد، حسابرسی داخلی و گزارشگری نتایج با وزن 20 درصد، مسئولیت پاسخگویی با وزن 9 درصد و گزارشگری مالی و اطمینان بخشی فرایندها و عملیات با وزن 5 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را بر اثربخشی حسابرسی داخلی و نظارت در بخش عمومی کشورمان داشته است. نتیجه گیری : حسابرسی داخلی با ارائه مشاوره در بهبود فرایند مدیریت خطر، افزایش سامانه کنترل داخلی، رضایتمندی افراد و ارگانهای نظارتی در سازمانهای دولتی نقش با اهمیتی دارد.

پوشش و حدود آن در دور های مختلف زمانی از متغیرهای گوناگونی در سطح خرد و کلان جامعه تأثیر می پذیرد؛ بنابراین پژوهش حاضر با نگاه جدید به مسئله نوع پوشش ورود نموده و تأثیر معنویت گرایی به عنوان متغیر اجتماعی-فرهنگی سطح کلان و تصور از خود به عنوان متغیر انسان شناختی سطح خرد را بر نوع پوشش دانشجویان دختر مورد بررسی قرار داده است. برای جمع آوری داده ها از روش های کتابخانه ای و میدانی–پیمایشی و برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS26، PLS3 و Excel استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 1001 نفر از دانشجوی دختر دانشگاه شیراز است که تعداد 277 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. نتایج پژوهش با توجه به آزمون اسپیرمن حاکی از آن است که بین معنویت گرایی و تصور از خود، و نیز بین تصور از خود و نوع پوشش رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه آزمون t-valuo نشان داد معنویت گرایی بر تصور از خود در افراد تأثیر مستقیم دارد و طبق مقدار ضریب تعیین (r2) متغیر معنویت گرایی 230/0 درصد از متغیر تصور از خود و تصور از خود 125/0 درصد از متغیر نوع پوشش را شکل می دهد. با توجه به مقدار 496/0- ضریب مسیر و مقدار 456/5 t-valuo متغیر معنویت گرایی بر تصور از خود تأثیر دارد. همچنین تصور از خود بر نوع پوشش افراد با مقدار 379/0- ضریب مسیر و مقدار 245/3 t-valuo مؤثر است. از بین ابعاد متغیر معنویت گرایی، بُعد نیازهای معنوی و از بین ابعاد متغیر تصور از خود بُعد مهارت های اجتماعی دارای بیشترین اهمیت است.