سیده سمانه رضوی

غیرت ناموسی یکی از مؤلفه های فرهنگی اجتماعی جوامع مختلف، از جمله جامعه ایرانی است. این موضوع در دهه های اخیر و با بسط اندیشه های فمینیستی، بیش ازپیش به صورت انتقادی تحلیل شده که سرریز آن در هنر سینما قابل مشاهده است. پژوهش پیش رو با هدف بررسی بازنمایی غیرت ناموسی در سینمای دهه 1390 ایران، با روش تحلیل گفتمان فرکلاف انجام شده است. این روش شامل سه مرحله توصیف، تفسیر و تبیین است که طی آن در مرحله توصیف، ویژگی های صوری متن، در مرحله تفسیر بیناگفتمانیت ها و در مرحله تبیین، تأثیر ساختارهای کلان اجتماعی بررسی می شود. بدین منظور 3 فیلم خانه دختر، خانه پدری و شنای پروانه از مجموعه فیلم های اکران شده در دهه 1390 با شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که در پرتوی تأثیرات فرایند جهانی شدن بر سینمای ایران، بسط ادبیات فمینیستی، سیاست های فرهنگی جشنواره های سینمایی بین المللی، توسعه طبقه متوسط شهری در ایران و سیاست های فرهنگی دولت اعتدال، موضوع غیرت ناموسی در سینمای دهه 1390 ایران به مثابه پدیده ای غیرعقلانی با تبعات مطلقاً زیان بار و برسازنده رابطه اقتدارگرایانه مرد نسبت به زن، بازنمایی شده است.

سنت های الهی، قوانین بنیادین، ثابت و فراگیری هستند که بر جهان آفرینش حاکم اند. شناخت این قواعد، ضمن کمک به هدایت مردم، زمینه تحلیل دقیق تر جوامع انسانی و تدبیر بهتر حرکت آن ها را فراهم می کند. حضرت آیت الله خامنه ای(مدظله العالی) در بسیاری از مباحث تفسیری خود به این موضوع مهم پرداخته است لذا پژوهش حاضر درصدد است تا موضوع سنت های الهی را در آثار تفسیری ایشان بررسی کند. این پژوهش با روش تحلیل مضمونی صورت پذیرفته؛ لذا داده های پژوهش، پس از نمونه گیری هدفمند، طی سه مرحله، کدگذاری و تحلیل شده است. نهایتاً یافته های پژوهش ذیل سه کلان مقوله «ویژگی های سنت های الهی»، «مصادیقی از سنت های الهی» و «نتایج و ثمرات شناخت سنت های الهی» دسته بندی شده و شبکه مضامین سنت های الهی در دیدگاه تفسیری رهبر انقلاب ارائه شده است. ازجمله سنت های الهی استخراج شده در این پژوهش می توان به سنت های «پیروزی نهایی حق بر باطل»، «نصرت اهل ایمان»، «مجازات»، «آزمایش» و ... اشاره کرد.