شیما شاه محمدی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر اندازه شرکت بر نقش استراتژیک تکنیک های حسابداری مدیریت در پایداری عملکرد شرکت ها در دوره قبل از رکود تورمی و طی دوره رکود تورمی حاکم بر کشور است. به منظور اندازه گیری و طبقه بندی تکنیک های حسابداری مدیریت از مدل ایروخین و همکاران (2019) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Smart-PLS بر اساس داده های 117 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 8 ساله (1399-1392) انجام شده است. نتایج نشان می دهد که شرکت ها در دوره زمانی رکود تورمی نسبت به دوره زمانی قبل از رکود تورمی بیشتر از تکنیک های حسابداری مدیریت استفاده نموده اند. همچنین، در دوره زمانی رکود تورمی میزان افزایش در استفاده از تکنیک های حسابداری مدیریت در بین شرکت های کوچک بیشتر از شرکت های بزرگ بوده است. بعلاوه، اندازه شرکت بر رابطه بین استفاده از تکنیک های حسابداری مدیریت و پایداری عملکرد شرکت ها طی دوره رکود تورمی و دوره قبل از رکود تورمی تاثیر معناداری دارد. این بدان معناست که شرکت ها متناسب با سطح ریسک محیطی ادارک شده و عدم اطمینان محیطی از تکنیک های حسابداری مدیریت استفاده می نمایند.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل کنندگی کیفیت حسابرسی و تخصص حسابرس بر رابطه بین اطلاعات حسابداری و قیمت سهام است. و از مدل ارود همکاران() برای بررسی این رابطه استفاده شده است. در این پژوهش، اندازه موسسه حسابرسی معیار اندازه گیری کیفیت حسابرسی ؛ دوره تصدی حسابرس معیاراندازه گیری تخصص حسابرس و جریان های نقدی و اقلام تعهدی معیاراندازه گیری اطلاعات حسابداری در نظر گرفته شده اند. در بررسی تجربی این پژوهش نمونه ای متشکل از 171 شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای بازه زمانی 1394 تا 1398 به روش غربالگری انتخاب وبا نرم افزار spss تحلیل شد. در این پژوهش از الگوی رگرسیون چند گانه برای آزمون فرضیه های پژوهش، استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که در اثر مداخله دوره تصدی حسابرس و اندازه موسسه حسابرسی رابطه بین جریان نقدی عملیاتی، جریان نقدی سرمایه گذاری، اقلام تعهدی اختیاری و اقلام تعهدی کل با قیمت سهام معنادار است، ولی رابطه معناداری بین جریان نقدی تامین مالی و اقلام تعهدی غیر اختیاری با قیمت سهام وجود ندارد. به طور خلاصه، شواهد پژوهش نشان داد اندازه موسسه حسابرسی و دوره تصدی حسابرس رابطه بین اطلاعات حسابداری با قیمت سهام را تعدیل می کند.