سید جمیل احمدی

سکونت گاه های غیر رسمی یکی از پیامدهای نامطلوب اصلی شهرها می باشد که زیست غیررسمی را در بعد کالبدی برای شهرها با خود به همراه دارد هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش آموزش های فنی وحرفه ای در بهبود سیمای کسب و کار در سکونت گاه های غیر رسمی می باشد. روش بررسی توصیفی با رویکرد پیمایشی است و جامعه آماری تمامی اساتید، صاحبنظران و متخصصان و افرادی هستند که دارای سابقه و فعالیت در بخش سکونت گاه های غیر رسمی را دارند که بر اساس نمونه گیری و با استفاده از نرم افزار GPower تعداد 231 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که پرسشنامه محقق ساخته دارای روایی و پایایی در بین آنها توزیع و نتایج داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل گشت. یافته ها بیانگر آن است که آموزش فنی و حرفه ای منجر به توانمند سازی زنان و گرایش به سمت مشاغل خانگی در سکونت گاه های غیر رسمی خواهد شد و همچنین ارائه آموزش های مهارتی در زمینه کارآفرینی و کسب و کار و مهارت های مرتبط با مدیریت فنی و بازایابی می تواند در بهبود وضعیت ارائه محصول در این مناطق نتایج اثرگذاری را به دنبال داشته باشد. نتایج بیانگر آن است که مهارت آموزی و ارائه آموزش های فنی وحرفه ای یکی از راهکارهای بهبود سیمای مشاغل و کاهش فقر اقتصادی در سکونت گاه های غیر رسمی باشد که این موضوع نیازمند همکاری و همگرایی بیشتر سازمان ها در توسعه نظام آموزش مهارتی در این بخش می باشد.

امروزه اهمیت کارآفرینی در توسعه جوامع آشکار و نقش آموزش های فنی و حرفه ای در این بخش ویژه است. استفاده کنندگان از آموزش های فنی و حرفه ای با توجه به مهارتی که ناشی از آموزش است و تجربه عملی کار را در محیط آموزشی انجام می دهند، وضعیت مطلوب تری نسبت به شغل دارند. بر همین اساس، هدف از انجام این پژوهش مقایسه قابلیت های کارآفرینی در بین فراگیران مراکز آموزش فنی و حرفه ای و هنرستان های فنی و حرفه ای است. روش پژوهش توصیفی با رویکرد پیمایشی است که در بین جامعه آماری کارآموزان مراکز آموزش فنی و حرفه ای و هنرستان های فنی و حرفه ای انجام گرفت. با توجه به حجم بالای مخاطبان تعداد 300 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند؛ از مراکز آموزش فنی و حرفه ای 150 نفر و از هنرستان های فنی و حرفه ای نیز 150 نفر انتخاب شدند. برای افزایش همگن سازی نمونه آماری از هر دو بخش در 3 رشته آموزشی اقدام به سنجش قابلیت کارآفرینی شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است که در بعد کنترل درونی، استقلال طلبی، توفیق طلبی، ریسک پذیری و خلاقیت قابلیت های کارآفرینی را سنجید. داده ها در پایان با استفاده از نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که قابلیت کارآفرینی در بین هر دو گروه کارآموزان مراکز آموزش فنی و حرفه ای و هنرستان های فنی و حرفه ای نامطلوب است، ولی قابلیت کارآفرینی کارآموزان مراکز آموزش فنی و حرفه ای از هنرآموزان هنرستان های فنی و حرفه ای بیشتر است. ضعف قابلیت کارآفرینی فراگیران آموزش های مهارتی بیانگر برنامه ریزی بهتر و توجه بیشتر به تقویت مؤلفه های کارآفرینی در بین فراگیران این بخش است. با توجه به رسالتی که آموزش های فنی و حرفه ای در ورود به بازار کار برای کارآموزان دارد، تقویت مهارت های مرتبط با کارآفرینی باید در اولویت این آموزش ها قرار گیرد.