سعید فیروزی

حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) به عنوان فرمانده و رهبری توانمند، سبک خاصی در نفوذ بر نیروهای رزمنده و سایر مخاطبان مثل مردم، نزدیکان و دشمنان داشتند که برخاسته از وحی و برگرفته از سیره نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) است. هدف این مقاله، احصاء اصول حاکم بر سبک رهبری، مدیریت و فرماندهی نظامی حضرت علی (ع) می باشد. تحقیق از نظر هدف تلفیقی از روش های، کاربردی - توسعه ای، پیمایشی (توصیفی) و روش استراتژی نظریه پردازی داده بنیاد است. از نظر روش، کیفی است. اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق با روش کتابخانه ای با استفاده از ابزارهای فیش برداری، کتاب های علمی و تخصصی، مقالات علمی و پژوهشی جمع آوری شده است. با استخراج 1046 مضمون از کل منبع تحقیق، در نهایت سبک رهبری ایشان که چگونگی تعامل هر فرمانده را با چهار گروه مخاطب و همچنین ویژگی های اعتقادی و فردی یک فرمانده را نشان می دهد، تدوین شده است. در نهایت خاطر نشان می گردد که سبک فرماندهی و مدیریت امام علی (ع) مجموعه ای از رفتار های شایسته است که برحسب موقعیت و متناسب با مقتضیات زمانه و با توجه به میزان فهم نیروهای زیر دست اعمال می گردد که ممکن است سبک فرماندهی و رهبری، در جایی کاملاً آمرانه بوده و در جای دیگر مشارکتی باشد و در یک جا توجیهی و در جای دیگر دستوری و در یک جا، دلسوزانه بوده و در جای دیگر جوانمردانه باشد.

سیره نظامی پیامبر اکرم (ص) در جنگ ها بدین صورت بوده است که برای گسترش اسلام و دعوت به دین، ایشان ابتدا تبلیغ، ارشاد و به دنبال آن سفیر به اقصی نقاط ارسال می فرمودند. هدف از این پژوهش، نشان دادن اهمیت اصل غافلگیری با الهام از تدابیر پیامبر اکرم (ص) در جنگ های صدر اسلام است و در نهایت به این نتیجه می رسد که آیا می توان با استفاده از این اصل در حال حاضر در مقابل دشمنی قوی تر ایستاد و به اهداف مورد نظر خود رسید؟ این پژوهش با روشی توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه ای و مقالات معتبر تهیه شده؛ و به دنبال آن است که اهمیت اصل غافلگیری را در جنگ های پیامبر (ص) مورد بررسی قرار داده است.نتایج این تحقیق حاکی از آن است که اگر بتوانیم در شرایط نبرد امروزی که یک نبرد ناهمطراز است، به ین نظامی دشمن به طور کامل احاطه داشته باشیم؛ به راحتی می توانیم حرکات او را در صحنه نبرد حدس زده و با روش های نبرد ناهمطراز و حمله به استراتژی کلی دشمن، وی را به طور کامل غافلگیر کرد.

هدف از پژوهش حاضر، آسیب شناسی روش های تدریس دروس تخصصی در دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین(ع)، با مطالعه موردی دانشکده فرهنگی و تربیتی رسالت در بعدهای دانشی(شناختی)، انگیزشی(عاطفی) و مهارتی (روانی- حرکتی) و ارائه راهکارهای مناسب است. جامعه آماری این تحقیق به صورت تمام شمار و از فراگیران یکی از دوره های کارشناسی ناپیوسته در دانشکده رسالت می باشند که از سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ مشغول گذراندن دوره خود بوده اند. روش انجام تحقیق در این پژوهش، کاربردی– توسعه ای و پیمایشی(توصیفی) می باشد. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه ای محقق ساخته در مورد آسیب شناسی روش های تدریس استفاده گردید که روایی آن توسط ۲۰ تن از اساتید دانشگاه افسری امام حسین(ع) تأیید و پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی، به تعداد ۷۵ نفر از دانشجویان این دانشگاه داده شد که جمعاً ۶۳ مورد از این پرسشنامه ها برگشت که آلفای کرونباخ آن ۰/۹۵۱ محاسبه گردید. همچنین به منظور تجزیه وتحلیل داده ها نیز از آمار توصیفی– استنباطی استفاده گردید. یافته های تحقیق حاکی از آن بود که ۱۹ عامل به عنوان عوامل مؤثر بر آسیب شناسی روش های تدریس دروس تخصصی وجود دارد که ارتباط معناداری با مؤلفه های تحقیق داشتند.

در دیدگاه بیشتر تحلیلگران، بیشتر حوادث به وجود آمده در این منطقه برای کنترل هرچه بیشتر ایران و در پاره ای از موارد به خود مشغول کردن ایران است تا در قبال این موضوع، رژیم صهیونیستی بتواند به آرامی طرح ها، نقشه ها و پیشروی های خودش را در فلسطین اِشغالی به انجام برساند و در پاره ای از مواقع، سنجش توان رزم نیروهای ایران برای نبرد با نیروهای آمریکایی به کمک کشورهای مرتجع منطقه است. تاکتیک های به کار گرفته مغول ها و داعش، آن ها را قادر ساخت به بیشتر اهداف خود در آن زمان و در منطقه مورد نظر خویش، برسند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی سبک جنگجویی و نبرد مغول ها است و اینکه چه کسانی و یا چه حکومتی از آن ها بیشترین تأثیر را گرفته و از سبک آن ها بیشترین استفاده را به عمل آورده است. در این تحقیق از روش توصیفی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق، به روش کتابخانه ای و با فیش برداری از کتاب های علمی و تخصصی، مقالات علمی و پژوهشی، گردآوری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که برای بررسی تطبیقی سبک جنگجویی این دو گروه و اینکه تاکتیکی از قلم نیافتد ناگزیر از این هستیم که تاکتیک های این گروهک و حکومت مغولان را در سه مرحله قبل از عملیات، حین عملیات و بعد از عملیات مورد بررسی قرار دهیم