حمیدرضا جلالیان

بهینه سازی سبد سهام یک مسئله کاربردی عملی است. وظیفه این مسئله این است که سرمایه را به مجموعه ای از دارایی ها اختصاص دهد و هدف آن حداکثر کردن سود سرمایه گذاری با کم کردن احتمال ضرر و زیان (ریسک) است. این باعث می شود که بهینه سازی سبد سهام یک مسئله بهینه سازی چند هدفه باشد. همچنین این یک مسئله نویزی نیز است، اما در اغلب تحقیقات نویز نادیده گرفته می شود. در بهینه سازی سبد سهام کلاسیک، با استفاده از سود سهام سالیان گذشته نسبت به ایجاد سبد سهام بهینه کارآمد اقدام می گردد. ناگزیر سود مورد انتظار از سبد سهام دستخوش عدم قطعیت و نویز است. طبیعتاً ما از سود سهام در آینده هیچ اطلاعی نداشته و فقط بر اساس تخمین و انتظار خود از عملکرد سهام در آینده اقدام به سرمایه گذاری می نماییم که این خود نویز بالایی را در بر دارد. در این تحقیق از مدل میانگین-واریانس مارکویچ برای بررسی اثرات نویز بر سود حاصله از سبد سهام بهینه استفاده شده است. در این مقاله نشان خواهیم داد اگر نویز نادیده گرفته شود تصمیمات سرمایه گذاری می تواند به طور قابل توجهی اشتباه باشد. اگرچه نتایج در این مقاله منفی است، اما نتایج فواید قابل توجهی برای سرمایه گذاران دارد. زمانی که سود سهام دستخوش اغتشاش و نویز است سرمایه گذاران باید نسبت به انتخاب سبد سهام خود و نحوه سرمایه گذاری بسیار محتاط باشند.

امروزه مدیران فرصت چندانی برای کنترل مستقیم کارکنان ندارند و برای تحقق اهداف باید بیشتر زمان و توان خود را صرف شناسایی محیط بیرونی سازمان کنند و سایر وظایف عادی را به کارکنان واگذار نمایند؛ در این راستا وجود کارکنان برانگیخته، وظیفه شناس و متعهد در سازمان یک سرمایه ارزشمند محسوب می گردد. عوامل متعددی به عنوان پیش نیاز و پیامد تعلق سازمانی کارکنان ذکر شده است؛ پژوهش حاضر، به دنبال بررسی تأثیر عوامل فردی و سازمانی بر تعلق سازمانی و پیامدهای حاصل از آن و در نهایت ارائه الگوی عملیاتی تعلق سازمانی است. پژوهش، از بُعد استراتژی؛ پیمایشی – توصیفی از بُعد هدف؛ توسعه ای – کاربردی، از نظر روش و ابزار جمع آوری داده ها؛ پرسشنامه ای می باشد که روایی آن از نظر خبرگان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. جامعه آماری 480 نفر از کارکنان شرکت گاز استان کرمانشاه می باشد که 288 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج آزمون نشان داد عوامل سازمانی بر تعلق و پیامدهای آن تأثیرگذار است اما تأثیر عوامل فردی مورد تأیید قرار نگرفت. همچنین مشخص گردید که تعلق سازمانی بر پیامدهای سازمانی بیشترین تأثیر را دارد.