یدالله کریمی

این پژوهش به بررسی رابطه هوش فرهنگی و سرمایه اجتماعی می پردازد. با توجه به اینکه سرمایه اجتماعی یکی از دارایی های بسیار باارزش سازمان ها بشمار رفته و می تواند یکی از اهرم های اصلی کسب مزیت رقابتی باشد، بررسی عواملی مرتبط با آن نیز ضروری به نظر می رسد. عامل هوش فرهنگی نیز در کشوری مانند ایران که از تنوع فرهنگی بالایی برخوردار است مفهومی است که آن طور که باید و شاید به آن توجه نمی شود و عمدتاً تصور افراد از هوش فرهنگی به اشتباه تنها بخش جزئی از این قابلیت یعنی تفاوت ملیتی را در بر می گیرد. این تحقیق برای اولین بار به بررسی رابطه میان هوش فرهنگی و سرمایه اجتماعی به عنوان دو عنصر مهم و تأثیرگذار در مدیریت منابع انسانی می پردازد. بدین منظور کارکنان شرکت ملی پخش فراورده های نفتی به عنوان جامعه آماری مورد مطالعه قرار گرفتند و یافته های پژوهش که از طریق پرسشنامه به دست آمد بیانگر رابطه مثبت و معنی دار میان هوش فرهنگی و سرمایه اجتماعی بود. وجود این ارتباط مثبت و معنادار می تواند رهنمودی برای مدیران در زمینه برنامه ریزی منابع انسانی بوده و سیاست گذاران را در خصوص یافتن راهکارهای مناسب جهت ارتقا هوش فرهنگی کارکنان و در نتیجه انباشت هرچه بیشتر سرمایه اجتماعی به عنوان یک دارایی ارزشمند در سازمان یاری نماید.