بررسی تطبیقی نقش انرژی های تجدید پذیردرتوسعه پایدار: مطالعه موردی ایران و آلمان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
سیاست جهانی دوره ۱۳ تابستان ۱۴۰۳ شماره ۲ (پیاپی ۴۸)
278 - 302
حوزههای تخصصی:
در دهه های اخیر، توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست به یکی از چالش های اصلی دولت ها تبدیل شده و انرژی های تجدیدپذیر نقشی کلیدی در تحقق این اهداف ایفا می کنند. پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی، به بررسی نقش انرژی های تجدیدپذیر در توسعه پایدار در دو کشور ایران و آلمان می پردازد. هدف اصلی، تحلیل سیاست ها، ساختارهای برنامه ریزی و میزان موفقیت این کشورها در بهینه سازی مصرف انرژی است تا از این طریق، نقاط قوت و ضعف ایران شناسایی شود. روش تحقیق به صورت توصیفی–تحلیلی و تطبیقی بوده و داده ها از منابع کتابخانه ای و اینترنتی معتبر گردآوری شده اند. نتایج نشان می دهد که تفاوت های اصلی میان دو کشور در ساختار برنامه ریزی شهری، میزان مشارکت نهادهای مدنی و وجود یا فقدان سیاست های یکپارچه انرژی نهفته است. کشور آلمان با اتکا به برنامه ریزی جامع، نهادهای منسجم و سیاست گذاری شفاف، موفق به نهادینه سازی مصرف بهینه انرژی شده است؛ در حالی که ایران با چالش هایی همچون نبود هماهنگی بین نهادهای متولی، ضعف مشارکت مردمی و ناکارآمدی اسناد بالا دستی مواجه است. در پایان، چارچوبی پیشنهادی برای ارتقای کارایی برنامه ریزی انرژی در ایران با بهره گیری از تجربیات موفق آلمان ارائه شده است