محمدیاسین بصیرت

توسعه علم گرایی بر اساس عقلانیت و متناسب با فرهنگ جامعه در علوم اجتماعی توصیه شده است؛ اما توسعه علم گرایی در جهان معاصر به علوم تجربی منحصر شده و بر اساس عقلانیت سکولار است؛ ازآنجاکه علم گرایی در فرهنگ اسلامی اتخاذشده از وحی است، توسعه علم گرایی در جامعه اسلامی بایست بر اساس عقلانیت وحیانی باشد. هدف مقاله، توسعه علم گرایی همراه با پاکی و درک حقیقت و فهم عصری متن متناسب با نیاز جامعه و بومی سازی علم به صورت جامعیت بخشی مفهوم علم گرایی است. این نوشتار از روش تفهمی تحلیل متن استفاده کرده است. یافته های تحقیق دربرگیرنده توسعه علوم رسمی در جهت اطاعت الهی، علم گرایی همراه با پاکیزگی از پستی ها، انحرافات جسمی و روحی و رشد در امور دنیایی و آخرتی و آموزش حکمت برای رسیدن به حقیقت توسط علم و عقل و نجات از گمراهی و جهالت است. گسترش مفهوم متخصصان علمی (راسخون فی العلم، اوتوالعلم و اهل الذکر) به مفسران در تحلیل آیات، متناسب با نیاز جامعه با رعایت شرایط تفسیری و توسعه علم گرایی در جامعه توحیدی با در نظر داشت استقلال الهی است. نتیجه تحقیق، توسعه بخشی علم گرایی بر پایه عقلانیت وحیانی در داشتن اطاعت الهی، پاکیزگی، حکمت آموزی و گسترش فهم تخصصی علمی در تفسیر و قابل فهم بودن محتوای آیات الهی است؛ ازاین رو، علم گرایی منحصر به علوم مادی و تجربی نیست؛ بلکه شامل علم تجربی و غیرتجربی، مادی و معنوی، جسمانی و روحانی، دنیا و آخرت است.

الإعجاز العلمیّ الاجتماعیّ للقرآن أحد أبعاد الإعجاز العلمیّ للقرآن، و تنظیم المجتمع هو أحد القضایا الاجتماعیّه المرتبطه بمؤسسه الأسره، ومؤسّسه الأسره هی منطلق الحیاه فی المجتمع، وسیاده القانون فی الحیاه الاجتماعیّه بما فی ذلک مؤسسه الأسره لهی من الحاجات الأساسیّه للمجتمع، إنّ القرآن الکریم - کمصدر خال من الخطأ - هو أهمّ مصدر للتشریع فی المجتمع الإسلامیّ وله دورٌ مهمٌّ فی تنظیم المجتمع، وفی القرآن الکریم آیات فی سیاقات اجتماعیّه مرتبطه بتنظیم مؤسسه الأسره. وفی هذا الصدد، تمّ شرح الإعجاز العلمیّ الاجتماعیّ للقرآن فی المجتمع الکامن فی مؤسسه الأسره، وعلیه بات أسلوب البحث فی المقال نوعیًّا وتوثیقیًّا ووصفیًّا وتحلیلیًّا ومقارنًا؛ حیث تمّ شرح التنظیم الاجتماعیّ، ودُرست النماذج الاجتماعیّه لآیات القرآن، واستُخرج تنظیم الأسره من آیات القرآن بثلاث طرق: إحداهما الآیات المتعلّقه مباشره بالأسره، (الزواج، العلاقات من المحرم وغیر المحرم...). والأخرى الآیات التی تتحدث عن المجتمع الخاصّ والمتعلّقه بالأسره؛ لتکون عبرهً للناس، کالآیات الوارده فی قوم لوط، والتی دُمّرت بسبب عدم الالتزام بقوانین الأسره. والثالثه الآیات التی یمکن من خلالها اکتشاف سیاده القانون فی الأسره علی سبیل الجری والتطبیق (شرائط الصدق)، کالآیات التی تنصّ على فلاح المؤمنین بشرط العفّه، وکانت النتیجه أنّ تنظیم مؤسسه الأسره فی آیات القرآن الکریم هو من مصادیق الإعجاز العلمیّ الاجتماعیّ للقرآن، مع توضیح أنّ الطریقه التی تتحدّث بها الآیات عن الأسره فی عصر النزول ولم یکن لتقنین الأسره فی المجتمع الجاهلیّ سابقه؛ فإنّ فکره تنظیم الأسره والتی وردت فی القرآن هی وظائف الأسره نفسها، التی قد ثبتت فی علم الاجتماع؛ فإنّ طرح موضوع تنظیم الأسره خلال الآیات القرآنیه هو من الإعجاز العلمیّ والاجتماعیّ للقرآن.

جامعه پذیری حجاب در جامعه اسلامی، به عنوان باور، ارزش و هنجار فرهنگی در نظام اجتماعی قرآن؛ نگاه جدید به پدیده حجاب است. در این مقاله که روش تحقیق آن کیفی، اسناد کتابخانه ایی و تفسیر موضوعی می باشد، به عناصرجامعه پذیری حجاب پرداخته شده است. در روش جامعه پذیری حجاب، با بهره گیری از روش الگوگیری از گروه مرجع، اهل بیت پیامبر9 به عنوان گروه مرجع، معرفی شده است؛ محور بحث در محتوای جامعه پذیری حجاب، فرهنگ قرآنی حجاب در باور، ارزش و هنجار، می باشد. به عوامل جامعه پذیری مانند، خانواده، گروه دوستان، آموزش و پرورش، و رسانه های جمعی اشاره شده و مواردی از آیات قرآن که به گونه ای مستقیم و یا از عموم آیات با بحث حجاب مرتبط بوده استفاده و تحلیل شده اند؛ این آیات با استفاده از روش تفسیری و جامعه شناسی، توصیف و تحلیل شده اند؛ نتیجه این تحقیق اینکه، جامعه پذیری حجاب در تحلیل از نظام اجتماعی مبتنی برنظام توحیدی قرآن در عناصر جامعه پذیری (روش، محتوا و عوامل) آموزه های ویژه ای دارد.

جامعه شناسی معاصر، فرهنگ را برگرفته از جامعه تحلیل می کند. جامعه پذیری در نظام اجتماعی اسلامی، متناسب با فرهنگ اسلامی می باشد. ازاین رو، پرداختن به جامعه پذیری در نظام اجتماعی از نگاه منابع اسلامی ضروری است. در نظام اجتماعی قرآن ، جامعه پذیری به عنوان مهم ترین منبع، مسئله پژوهش بوده است. از این رو، سؤال اصلی این است که جامعه پذیری در نظام اجتماعی قرآن چگونه است؟ برای روشن شدن این بحث، تبیین شده است که اساس نظام اجتماعی قرآن را باورها، ارزش ها و هنجارهای دینی تشکیل می دهد. عملیاتی شدن این مجموعه فرهنگی در نظام اجتماعی با جامعه پذیری است. روش تحقیق کیفی، توصیفی تحلیلی اسنادی با بهره گیری از تفسیر بوده است و با رویکرد مفهومی و نظری، مفاهیم نظام اجتماعی و جامعه پذیری و اهداف آن شناسایی، و به عناصرجامعه پذیری شامل (روش، محتوی و عوامل) پرداخته شده است. در این عناصر، موارد از روش آموزشی، تقلید و تأثیرپذیری از گروه مرجع و در محتوی، بخش فرهنگ شناختی شامل باورها، ارزش ها و هنجارها، و عوامل جامعه پذیری، مانند خانواده، آموزش و پرورش، همسالان و رسانه های جمعی توضیح داده شده اند و موارد از آیات قرآن متناسب بابحث ها، مطرح و تبیین شده اند. نتیجه تحقیق حاضر این بوده که جامعه پذیری در نظام اجتماعی قرآن مبتنی بر نظام الهی توحیدی است. از این نظر، همه آموزه های اجتماعی پذیرفتنی نیست، بلکه فرایند جامعه پذیری متناسب با فرهنگ قرآنی در باورها، ارزش ها و هنجارها می باشد.