حامد سبزواری

هدف از این پژوهش تعیین تأثیر تسهیم دانش بر عملکرد شغلی با نقش میانجی سواداطلاعاتی مدیران متوسطه اول ناحیه2 آموزش و پرورش شهر اهواز در سال تحصیلی 99- 1398 بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع علّی و به طور مشخص مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به شیوه کتابخانه ای و میدانی است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی مدیران و معاونان آموزشی  مقطع متوسطه اول ناحیه2 آموزش و پرورش شهر اهواز که در سال تحصیلی 1398-  99 اشتغال به خدمت داشتند که تعداشان210 نفر بوده است. با استفاده از جدول مورگان و کرجسی تعداد132 نفر نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های استاندارد تسهیم دانش نورادصدیق، سواد اطلاعاتی قاسمی و عملکرد شغلی آقایی بودند. پایایی این پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد و به ترتیب برای تسهیم دانش 77/0 و سواداطلاعاتی 79/0 و عملکرد شغلی 80/0 محاسبه شد. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصان تایید شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار Smart Pls و Spss  تحلیل و فرضیه های پژوهش آزمون شدند. نتایج نشان داد مقدار آماره تی و ضریب مسیر بین تسهیم دانش و عملکرد شغلی یعنی تسهیم دانش بر عملکرد شغلی، تسهیم دانش بر سواداطلاعاتی و عملکرد شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد در نهایت می توان در سطح اطمینان  95 درصد تأثیر میانجی گری سواداطلاعاتی در رابطه بین تسهیم دانش و عملکرد شغلی را تأیید کرد.

مقدمه و هدف: فعالیت بدنی تحت تاثیر رفتارهای بهداشتی مانند شایستگی حرکتی واقعی، ادراک شده و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر شایستگی حرکتی واقعی، شایستگی ادراک شده و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت برای پیش بینی فعالیت بدنی کودکان بود. روش شناسی: 204 نفر از پسران 11-8 سال با میانگین سنی (9/9) و شاخص توده بدن (9/19) در این مطالعه شرکت نمودند. فعالیت بدنی و شایستگی حرکتی ادراک شده به ترتیب با استفاده از پرسشنامه فعالیت بدنی برای کودکان بزرگ تر و مقیاس توانایی جسمانی پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش استفاده شد. همچنین از آزمون بروینینکس اوزرتسکی فرم کوتاه برای اندازه گیری شایستگی حرکتی و از آزمون راه رفتن/دویدن 540 متر به عنوان منتخبی از آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت استفاده شد. یافته ها: نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد شایستگی مهارت حرکتی واقعی 31 درصد، ادراک شده 35 درصد و استقامت قلبی-عروقی 14 درصد فعالیت بدنی پسران را پیش بینی می کنند. همچنین آزمون آنوا یک طرفه نشان داد تفاوت معناداری در سطوح فعالیت بدنی کودکان با شایستگی مهارت حرکتی و ادراک شده بالا و پایین و بالا و متوسط پیدا شد؛ علاوه بر این فعالیت بدنی کودکان با سطوح مختلف استقامت قلبی عروقی معنادار نبود. همچنین شایستگی ادراک شده بهترین پیش بینی کننده فعالیت بدنی پسران در این دوره سنی است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در طراحی برنامه های مداخله ای برای بهبود شایستگی حرکتی، توجه ویژه ای به شایستگی ادراک شده برای ترویج فعالیت بدنی پسران شود.