کمیل خجسته

انقلاب جوشان فنّاوری اطلاعات، فضای جدیدی در عرصه سیاست ایجاد کرده است. با توجه به فرصتهایی که این انقلاب فنّاورانه ایجاد کرده، انقلاب اسلامی به دنبال مدلی برای عبور از شبکه منسجم رسانه ای نظام غرب است. اسلام هراسی اگر چه از زاویه ای تهدید برای جهان اسلام است، اما از سوی دیگر عاملی شده تا دیگران درباره آن کنجکاو شوند و به دنبال پاسخ به پرسش هایی درباره اسلام باشند. انقلاب اسلامی تلاش می کند تا با بهره گیری از سپهر مجازی و ایجاد محیط خودمختاری، نخست از شبکه رسانه ای رقیب عبور و خود با مخاطب ارتباط برقرار کند. دوم؛ مفاهیم و پیامهای انقلاب اسلامی را به این جامعه شبکه ای منتقل نماید. الگوی نامه به جوانان غرب که از سوی رهبر انقلاب اسلامی نوشته و توسط رسانه های مجازی این جبهه پشتیبانی شد، نمونه ای از این دست اقدامات است. در این الگو تلاش می شود تا با ایجاد زنجیره ای از کنشها، محتوا در قالب شبکه ساخته شده، به دست مخاطب هدف برسد.

انقلاب فناوری اطلاعات، سبب تحول در نشانگرهای قدرت شده است. این تحولِ تکنولوژیکی، باعث شده تا عصر جدید مبتنی بر تکنولوژی ارتباطی را عصر اطلاعات بنامند. یکی از مسائلی که جمهوری اسلامی در این عصر با آن روبه رو است، طراحی الگویی برای مقابله با آرایش رسانه ای و تاکتیک های رسانه ای غرب با توجه به عصر اطلاعات است. دولت امریکا بارها با انواع روش های رسانه ای از تولید محصول تا ساختن زیرساخت های اینترنتِ پایه، تلاش کرده تا افکار عمومی جهانی از جمله ایرانیان را تحت تاثیر قرار دهد. فتنه سال 88، آغازی بر گستره شدن سپهر مجازی بر جغرافیای ایران بود. در این تحقیق پس از کُدگذاری های باز، محوری و گزینشی بر روی مجموعه اسناد و مصاحبه ها، مفاهیم نظری «ظهور جامعه شبکه ای بر بستر وب2» و «اتصال رسانه های فراملی و شکل گیری فضای خودمختاری» رویش کرده است. یافته ها نشان می دهد، الگوی مطلوب تقابلی در مقابل رسانه های رقیب بر دو پایه تولید محتوا و برقراری اتصال شبکه ای استوار است که با ایجاد آرایش چندلایه ای تلاش می کند تا محتوا و پیام موردنظر خود را به عملیات و کُنش تبدیل کند. این لایه ها بر اساس ماموریت خود به لایه های: تولید و توزیع محتوا، لایه عملیات شبکه و لایه عملیات حقیقی تبدیل می شوند. تمام تلاش این لایه ها آن است که ابتدا پیام خود را تولید و توزیع کنند و سپس با جذب اکانت ها بتوانند شبکه خود را بسازند. در نهایت، شبکه ای را که ایجاد شده است بتواند تبدیل به یک کُنش حقیقی شود و بر محیط حقیقی تاثیر گذارد.