ام البنین شیبانی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی راهکارهای کاهش خطر بدرفتاری کودکان با نیازهای آموزشی ویژه در طی پاندمی کووید -19 انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع مرور نظام مند بود. بدین صورت که یافته های پژوهشی منتشر شده از زمان شیوع کووید-19 (سالهای 2020، 2021 و 2022) در پایگاههای اطلاعاتیPubMed ، Springer ، Scopus ، ProQuest ، Science direct، Google Scholar با جستجوی واژه های کووید-19، بدرفتاری کودکان، نیازهای آموزشی، یادگیری مجازی و کودکان مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت براساس معیارهای ورود از 78 مقاله، تعداد 19 مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد در مقایسه با داده های قبل از کووید-19، میزان قابل توجهی افزایش میزان پرخاشگری روانی و تهاجم فیزیکی در بین کودکان با نیازهای آموزشی ویژه، بی انگیزگی شدید، پرخاشگری و ترس از قضاوت شدن مشاهده شد. علاوه بر این، کودکان با نیازهای آموزشی ویژه در مقایسه با کودکان عادی از سلامت روان ضعیف تری برخوردار بودند. همپنین کودکان با نیازهای آموزشی ویژه اختلالات روانی، مشکلات عاطفی، رفتاری و کیفیت زندگی ضعیف تری نسبت به کودکان با سایر ناتوانی ها داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت که محافظت از کودکان آسیب پذیر و همچنین کاهش پیامدهای بلندمدت تعمیق نابرابری های اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی، باعث کاهش آسیب های ناشی از کووید-19 در کودکان با نیازهای آموزشی ویژه و خانواده های آنها می شود.

هدف از مطالعه ی حاضر بررسی نقش میانجی گری ابعاد خودکارآمدی در رابطه ی الگوهای ارتباطی خانواده و جهت گیری های دینی با سرزندگی تحصیلی بود. در این مطالعه 392 نفر از دانش آموزان دوم و سوم شاخه ی نظری (شامل 205 دختر و 187 پسر) دوره ی دوم متوسطه ی شهر پل دختر در سال تحصیلی 92-1391 مشارکت داشتند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. مشارکت کنندگان، نسخه ی فرزندان ابزار تجدیدنظر شده ی الگوهای ارتباطی خانواده، مقیاس جهت گیری های دینی، مقیاس ابعاد خودکارآمدی و پرسشنامه ی سرزندگی تحصیلی را تکمیل کردند. ابزارها از روایی و پایایی مناسب برخوردار بودند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد الگوی ارتباطی گفت وشنود و جهت گیری دینی درونی هم به شکل مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم و از طریق ابعاد خودکارآمدی منجر به افزایش سرزندگی تحصیلی شده است. بر این اساس می توان گفت ابعاد خودکارآمدی، نقش میانجی در رابطه ی الگوی ارتباطی گفت وشنود و جهت گیری دینی درونی با سرزندگی تحصیلی ایفا می کند. این یافته ها بر نقش کیفیت ارتباطات خانوادگی و جهت گیری دینی فرد در ارتقای باورهای خودکارآمدی، جهت نیل به سرزندگی تحصیلی تأکید می ورزد.