الهام حاتمی شاهمیر

هدف پژوهش حاضر ارزیابی ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی پرسش نامه توانایی تصویرسازی ورزشی(SIAQ) (ویلیامز و کامینگ، 2011) بود. در گام اول پرسشنامه SIAQ به زبان فارسی ترجمه و صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید شد. 154ورزشکار مرد ماهر (با میانگین سنی، 69/3 22/59 ±) پرسشنامه را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و ضریب آلفای کرونباخ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد همسانی درونی پرسش-نامه قابل قبول بوده و تحلیل عاملی تأییدی از نسخه فارسی پرسش نامه توانایی تصویرسازی ورزشی با 5 عامل و 15 گویه حمایت می کند. مدل پنج عاملی شناسایی شده در این پژوهش مشابه با مدل معرفی شده توسط پدیدآورندگان این پرسشنامه است. با توجه به تأیید روایی و پایایی این پرسش نامه، می توان این پرسشنامه را در ارزیابی توانایی تصویرسازی ورزشکاران مرد به کار برد.

مهارت های ادراکی-حرکتی در بسیاری از تکالیف روزمره زندگی و مهارت های ورزشی نقش بسزایی دارند. سنجش توانایی زمان بندی پیش بین انطباقی روشی برای اندازه گیری مهارت های ادراکی و ادراکی-حرکتی افراد است. بنابراین هدف کلی پژوهش حاضر بررسی نقش قیود مختلف فرد، تکلیف و محیط در دقت زمان بندی پیش بین انطباقی بود. بدین منظور 30 زن نوجوان (17-15 سال)، جوان (40-20 سال) و سالمند (80-60 سال) در چهار آزمون زمان بندی پیش بین انطباقی شرکت کردند. آزمون ها شامل اجرای یک تکلیف زمان بندی پیش بین انطباقی با رنگ های متفاوت پس زمینه سبز (1)، آبی (2) و قرمز (3) و اضافه شدن یک قید محیطی (4) بود و شرکت کنندگان باید همزمان با ورود محرک به نقطه هدف کلید مربوطه را فشار می دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب (3*4)، 4 تحلیل واریانس یکطرفه و 3 تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری با استفاده از تعدیل بونفرونی برای هر گروه استفاده شد. آزمون های آماری تفاوت معناداری را در آزمون 1، 3 و 4 نشان دادند (0125/0≥P). تمامی گروه ها نیز با تغییر رنگ از پس زمینه سبز به قرمز و اضافه شدن تکلیف ثانویه کاهش معنادار عملکرد را نشان دادند (017/0≥P). به علاوه نتایج بیانگر ضعیف ترین اجرا برای گروه سنی سالمند نسبت به دو گروه جوان و نوجوان بود که علت احتمالی آن ضعف سیستم های ادراکی-حرکتی مرتبط با افزایش سن معرفی شد. در پایان برنامه های تمرینی مختلف تکالیف زمان بندی انطباقی برای افراد ورزشکار، سالمند و بیماران دارای نقصان سیستم ادراکی- حرکتی پیشنهاد شد.