ارمغان مهمدی

هدف: با توجه به روند فزاینده تکرار جرم در ایران و سهم قابل اعتنای جرائم مربوط به مواد مخدر در بین جرائم واقع شده، هدف تحقیق بررسی ابعاد جرائم، به خصوص بعد اقتصادی در عرصه سیاست گذاری های کلان جزایی و اقتصادی می باشد. روش: با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و بر اساس تکنیک رگرسیون حداقل مربعات معمولی، رابطه بین تورم و بیکاری با تکرار جرائم مربوط به مواد مخدر در طول سال های 1385-1358مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: رابطه ای مثبت مابین نرخ بیکاری و تورم با متغیر وابسته به دست آمد. متغیر بیکاری 16% و تورم 74% از متغیر ملاک را تبیین نمود. نتیجه گیری: بنابراین تورم و بیکاری از بین شاخص های اقتصادی قادر به تبیین 85 % از تغییرات تکرار جرائم اقتصادی می باشند. در حالی که ضریب جینی، تحصیلات و شهرنشینی تاثیری نداشته اند.

در دهه های اخیر، شاهد افزایش جمعیت دانشجویان بوده ایم. بااینکه این جمعیت جوان نقش مهمی در توسعه ی کشور به عهده دارد، اما شیوع رفتارهای پرخطر و کج روی های اجتماعی در میان آنها برابر با هدر رفتن پتانسیل های خلاق و سازنده جامعه است که جبران عوارض نامطلوبش نیازمند سرمایه گذاری های فراوانی است. پژوهش حاضر به دنبال شناسایی فراوانی، تأکیدات جغرافیایی و نقد تحلیل های پزشکی بر رفتارهای پرخطر شامل مصرف سیگار، مشروبات الکلی و مواد مخدر در بین دانشجویان داخل ایران است. روش مورداستفاده، مرور نظام مند پژوهش های در دسترس در این خصوص در بازه ی زمانی (1395-1370) با جستجوی الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی بوده که با دو عامل محدودکننده نمونه دانشجویی و کمی بودن مطالعه، مورد گزینش قرار گرفته اند. درنهایت 49 پژوهش وارد تحلیل شده و روند رو به افزایش این گونه رفتارها را در بین دانشجویان نشان داده اند. همچنین این مسائل در استان های خراسان جنوبی، کرمانشاه، کرمان، خوزستان، تهران، گلستان، مازندران، سمنان و همدان نسبت به دیگر استان ها شیوع بیشتری داشته اند. متأسفانه باوجوداینکه مصرف سیگار، مشروبات الکلی و مواد مخدر در بین دانشجویان، مسائلی اجتماعی بوده اما 24 مورد از پژوهش ها رویکردی پزشکی داشته اند و شاهد کمبود تبیین های جامعه شناختی در این حوزه بوده ایم. همچنین لازم است تمرکز مداخلات پیشگیرانه یا درمانی جامعه شناختی و حتی روان شناسانه و پزشکی بر روی استان هایی که مصرف آنها بالاست، قرار گیرد تا شاهد کاهش ریشه ای این مسائل در بین دانشجویان باشیم.

در دهه های اخیر به موازات افزایش نرخ جرایم و تغییر انواع آن در جامعه ی ایران، میزان اجرای مجازات های رسمی مرتبط با جرایم خاص، توسط دستگاه کیفری در سطح کشور افزایش نسبی یافته است. این مجازات ها، که بعضأ در ملاءعام و انظار عمومی نیز به اجرا در می آیند، صرفنظر از سیاست ها و اهداف اجرایی مدنظر مراجع رسمی و قانونی، واکنش های گوناگونی را در سطح جامعه و افکارعمومی در پی دارند که از منظرهای مختلف، قابل بررسی علمی و تجربی می باشد. این پیمایش با هدف سنجش و ارزیابی تأثیر مجازات های رسمی بر نگرش عموم نسبت به جرم، با استفاده از مفروضات تئوری های بازدارندگی و تقویت پیوندهای اجتماعی به انجام رسیده است. جمعیت آماری شامل تمامی شهروندان بالای 18سال خمینی شهر اصفهان بوده است، که  171 نفر آنان به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. یافته های تحقیق حاکی از نگرش منفی نسبتأ قوی نسبت به جرم در جامعه مورد مطالعه، میزان آگاهی پایین و ارزیابی مثبت پاسخگویان از اجرای مجازات های رسمی بوده است. در نهایت، رابطه بین متغیرهای آگاهی و ارزیابی از مجازات ها با نگرش نسبت به جرم معنادار بوده است. متغیرهای پیوند اجتماعی و بازدارندگی، 27% از تغییرات نگرش نسبت به جرم را تبیین کرده اند.