سحر عشق آبادی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری سرمایه های روانشناختی و خودتعیین گری با اضطراب امتحان: نقش واسطه ای درگیری تحصیلی و سخت رویی بود. روش: طرح پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان سمنان در سال تحصیلی 98 - 1397 بودند. تعداد نمونه پژوهش 857 دانش آموز بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اضطراب امتحان اهواز، سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران، خودتعیین گری دسی ریان، درگیری تحصیلی فردریکس و همکاران و پرسشنامه سخت رویی کوباسا بود. داده های حاصله با بهره گیری از نرم افزار SPSS و LISREL و با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: متغیرهای پنهان سرمایه های روانشناختی و خودتعیین گری، درگیری تحصیلی و سخت رویی دارای نشانگر بودند که یافته های مدل اندازه گیری نشان داد همه متغیرهای نشانگر بر سازه مکنون خود به طور معناداری بار شده اند. نتایج مدل ساختاری نیز نشان داد که متغیرهای سرمایه روانشناختی، خودتعیین گری، سخت رویی و درگیری تحصیلی اثرات منفی، مستقیم و معناداری بر اضطراب امتحان دارند. همچنین سرمایه های روانشناختی و خودتعیین گری با واسطه ای درگیری تحصیلی و سخت رویی بر اضطراب امتحان اثرات منفی، غیر مستقیم و نیز اثر کل منفی و معناداری دارند. این مدل در مجموع 49/0 واریانس اضطراب امتحان را پیش بینی کرد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان از نقش متغیر های پیش بین برای کنترل و کاهش اضطراب امتحان استفاده کرد.

زمینه و هدف: پرخاشگری از جمله مواردی است که امروزه در میان نوجوانان در سراسر جهان شایع است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی روایی و اعتبار مقیاس پرخاشگری بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع مطالعات روان سنجی بود. از کلیه دانش آموزان 10 تا 13 ساله شهر سمنان، تعداد 607 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. همه آن ها پرسش نامه پرخاشگری و انگیزش تحصیلی Harter (جهت روایی همزمان) را تکمیل کردند. تحلیل عاملی اکتشافی، همبستگی سؤال- نمره کل و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس پرخاشگری اجرا شد. همچنین، از مدل پاسخ مدرج SamiJima برای برازندگی داده ها و تحلیل استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مقیاس پرخاشگری از یک عامل اشباع شده و دارای شاخص های برازش مناسبی است. پرخاشگری با انگیزش تحصیلی (17/0-)، پیشرفت تحصیلی (41/0-)، غیبت از مدرسه (41/0) و انضباط (35/0-) رابطه معنی داری داشت (01/0 P <). ضریب Cronbach’s alpha برای کل مقیاس 82/0 به دست آمد. داده های پاسخ سؤال ها با مدل SamiJima برازندگی مناسبی داشت و تابع آگاهی آزمون در دامنه 8/0+ تا 3+ پیوستار ویژگی بود. تحلیل های آماری با نرم افزارهای SPSS، EQS و Multilog اجرا شد. نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسش نامه پرخاشگری در جامعه نوجوانان، از خصوصیات روان سنجی قابل قبولی برخوردار بود و می توان از آن به عنوان ابزاری معتبر در پژوهش های روان شناختی استفاده کرد. پیشیگری از پرخاشگری و کاهش آن، آگاهی خانواده ها، مدیران، معاونان و معلمان از علایم این مشکل، علل ایجاد آن و راه های برخورد با این مسأله ضروری است.