علیرضا پیکام

یکی از زیر بخش های فناوری اطلاعات که به رغم جدید بودن موضوع آن دارای اهمیت فراوانی در ایجاد اطمینان و رشد کاربرد سامانه های اطلاعاتی است، امنیت سامانه های اطلاعاتی است. گرچه در سالیان اخیر جنبه های فنی موضوع امنیت موردتوجه فراوان پژوهشگران و متخصصان حوزه فناوری اطلاعات قرارگرفته، بنابراین کمتر به ابعاد مدیریتی و سازمانی آن توجه شده است. برای بررسی عوامل ایجاد و حفظ امنیت سامانه های اطلاعاتی، این پژوهش عوامل درون سازمانی تأثیرگذار بر امنیت سامانه های اطلاعاتی را شناسایی می کند و با تهیه پرسش نامه و با استفاده از فرآیند تصمیم گیری سلسله مراتبی فازی وزن هر یک از شاخص ها را به دست می آورد و در پایان آن ها را رتبه بندی می کند. نتایج به دست آمده نشان می دهد، عامل نیروی انسانی مهم ترین عامل درون سازمانی تأثیرگذار بر امنیت سامانه های اطلاعاتی و نیز در این شاخص، زیر شاخص عدم اطلاع از میزان ارزش اطلاعات بااهمیت ترین زیر شاخص شناخته شده است.

در دهه اخیر، مدیریت خرید در زنجیره تأمین و انتخاب تأمین کننده مناسب، چالشی برای شرکت ها در یک زنجیره عرضه بوده است؛ بنابراین در این مطالعه یک مسئله انتخاب تأمین کننده که به طورکلی یک مسئله تصمیم گیری چندمعیاره است، به صورت یک مسئله برنامه ریزی خطی چندهدفه در نظر گرفته شده است؛ در ادامه مدل برنامه ریزی چندهدفه برای تعیین مقادیر سفارش بهینه به تأمین کنندگان با توجه به محدودیت ها و اهداف پژوهش، طراحی و برای حل آن از «مدل برنامه ریزی چندهدفه فازی وزن دار» و از روش «بیشینه کمینه» استفاده شده و اوزان اهداف و محدودیت های فازی که از روش «تحلیل سلسله مراتبی فازی» به دست می آیند در تابع هدف مدل بیشینه کمینه قرار داده شده و مدل اجرا می شود. با فرض اینکه تصمیم گیرنده از جواب های به دست آمده راضی نباشد، از «مدل آریخان» با در نظر گرفتن وزن اهداف و محدودیت های فازی در این مدل، استفاده می شود تا درنهایت تصمیم گیرنده به سطح های دستیابی موردنظر خود در اهداف و محدودیت های فازی برسد و میزان سفارش بهینه به تأمین کنندگان، مشخص شود