ابوالفضل سعیدی فر

هدف محوری پژوهش حاضرارزیابی تاثیر یارانه بر عملکرد بازار می باشد. بدین منظور از داده های 122 صنعت چهار رقمی  جمع آوری شده توسط  مرکز آمار ایران طی سالهای 1381-1398 استفاده شد. در ابتدا ، موجودی سرمایه  ۱۲۲ صنعت چهار رقمی  بر اساس روش نمایی و رابطه کلاین  محاسبه شد . برای ارزیابی اندازه مارک آپ و شاخص لرنر به پیروی از رویکرد غیر ساختاری،  تابع تولید ترانسلوگ برآورد گردید. در مرحله بعد، ضمن استفاده از مدل پنل دیتا، تاثیر  متغیر هایی مثل  یارانه ،  تحقیق و توسعه، مالیات، هزینه آموزش و  موجودی سرمایه  بر مارک آپ برآورد گردید. نتایج پژوهش دلالت برآن داشت که اولا  در بخش صنعت ایران یارانه موجب افزایش قدرت بازار نمی شود و ثانیا متغیر هایی همچون تحقیق و توسعه، آموزش و موجودی سرمایه  موجب افزایش قدرت بازار و افزایش مالیات به کاهش قدرت بازار منجر شده است

مقدمه: یﻜی از ﮔیﺎﻫﺎن ﻣﻄﺮح ﺑﺮای ﺗﻘﻮیﺖ ﺣﺎﻓﻈﻪ و ﺟﻠ ﻮﮔیﺮی از ﻓﺮاﻣﻮﺷی وابسته ﺑﻪ ﺳﻦ و یﺎ به دﻟیﻞ ﺑیﻤﺎری،ﮔی ﺎه ﺟیﻨﻜﻮ است. اگر چه نشان داده شده که جینکو به تنهایی موجب افزایش حافظه نمی شود ولی در کاهش فراموشی اهمیت دارد. از طرفی ریتالین یک دارو برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی است که سوء مصرف آن اثرات زیان باری را بر روی مغز می گذارد و ایجاد وابستگی می کند. هدف از این پژوهش تعیین اثر عصاره جینکو بیلوبا بر حافظه موش های تحت تیمار با ریتالین بود. روش کار: این مطالعه تجربی بر روی 36 سر موش نژاد ویستار نر که به 6 گروه 6 تایی تقسیم شدند انجام شد. دوزهای استفاده شده برای ریتالین mg/kg 10 و جینکو mg/kg 40 و90 بود. تجویزها برای 10 روز و به صورت گاواژ انجام گرفت. برای اندازه گیری میزان یادگیری احترازی از دﺳ ﺘﮕﺎه ﺷ ﺎﺗﻞ ﺑ ﺎﮐﺲ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدیﺪ. داده ها با استفاده از آزمون کروس کالوالیس و با نرم افزار SPSS-23 ارزیابی گردید. یافته ها: نتایج آزمون شاتل باکس در گروه مصرف کننده جینکو mg/kg 90 از بقیه گروه ها بهتر بوده و گروه مصرف کننده جینکو با دوز mg/kg 90 به همراه ریتالین نیز اختلاف معناداری با گروه کنترل داشتند (05/0 > P ) . نتیجه گیری: نتایج نشان داد مصرف جینکو mg/kg 90 باعث افزایش سطح یادگیری شرطی احترازی غیر فعال می شود. در مجموع نتایج این تحقیق بیان گر اثر مثبت دوز 90 جینکو به تنهایی و همراه با ریتالین بر یادگیری احترازی موش های تحت تیمار با ریتالین است.

با توجه به رشد جمعیت و نیاز روز افزون به مواد غذایی و نیز خشکسالی های متوالی و کم آبی در ایران شناسایی ظرفیت ها و پتانسیل تولید محصولات کشاورزی از اهمیت بسزایی برخوردار است. برای این منظور می بایست با استفاده از روش های مختلف مزیت محصولات را تشخیص و زمینه را برای افزایش تولید با کیفیت و قابل رقابت با محصولات جهانی فراهم نمود. برای شناسایی مزیت نسبی روش ها و مدل های مختلفی پیشنهاد شده است که هر یک دارای مزایا و نواقصی است. در این مطالعه، برای محاسبه مزیت نسبی از روش شاخص بالاسا و شاخص مزیت جمعی استفاده شده است و مزیت نسبی برای 29 محصول زراعی و 26 محصول باغی در تمام استان های کشور محاسبه شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که استان های کشور از شرایط متفاوتی برخوردارند .به عنوان مثال، استان های ایلام، فارس و گلستان با بیشترین تعداد محصول زراعی در11 محصول دارای مزیت جمعی است و در مقام اول قرار دارند و استان قزوین با 4 محصول در مقام آخر قرار می گیرد. از سوی دیگر، محصولات زراعی نظیر جو در 15 استان دارای مزیت نسبی می باشد، اما نیشکر تنها در استان خوزستان دارای مزیت است. از حیث محصولات باغی استان اصفهان در 26 محصول باغی دارای مزیت نسبی می باشد و برخی استان ها مانند بوشهر در 7 محصول دارای مزیت می باشد. از حیث نوع محصولات باغی گردو در 18 استان دارای مزیت جمعی و پس از آن زردآلو در 17 استان و هلو و بادام در 15 استان قابلیت کشت دارند.