زینب افشار

هدف این مقاله، بررسیرابطههوشهیجانی و سلامتروانیبا انگیزششغلیفرماندهانو مدیراننیروی.انتظامی و استانمازندران است که از دو روشماریتوصیفیشاملجدولو نمودارهایفراوانی و آمار استنباطی شاملضریب همبستگی پیرسونتحلیلواریانس ANOVA و مقایسهمیانگینها و نرمافزار آماری (Spss) استفاده شده است،جامعهآماریاینتحقیق، تمامفرماندهان و مدیرانشاغلدر نیروی .انتظامیاستان مازندراندر سال1389بودند. نمونهاینپژوهشبا مراجعهبهجدولکرجسیو مورگان 100نفربه روشنمونهگیریتصادفی است. ابزار گردآوریدادهها پرسشنامهسلامتعمومی28(سؤال) گلدبرگ و هیلروپرسشنامهانگیزش شغلی(23 سؤال)از علی پوردون و پرسشنامه (117سؤالی)هوش هیجانیبار آن که به صورتپنجگزینهایلیکرت (کاملاًموافقم،موافقم، نسبتاًموافقم، مخالفم، کاملاًمخالفم) است. تعیینروایی.صوریو محتوا توسط پژوهشگران و روانشناسان و آزمون سازان مورد تایید قرار گرفت . نتایجاینپژوهش نشان داد 1 بین هوشهیجانیو سلامتروانی فرماندهانو مدیراننیرویانتظامیرابطهمعناداریهست. .2- بینهوشهیجانی وانگیزش شغلیفرماندهان و مدیراننیرویانتظامیرابطهمعناداریوجوددارد. 3-بینسلامتروانیو انگیزش شغلیفرماندهان و مدیراننیرویانتظامیرابطهمعناداریهست. .4- میزانسلامت روانی وانگیزش شغلی بر اساسسابقهکارفرماندهانومدیراننیرویانتظامی تفاوت ندارد و انگیزش شغلی بر اساس سابقه کار متفاوت است. 5- میزانسلامتروانی و انگیزششغلی بر اساس مدرک تحصیلی فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی متفاوت است. 6- میزان سلامتروانی و انگیزش شغلی براساس سن فرماندهانو مدیران نیروی انتظامی متفاوت است.

نتایج اکثر تحقیقات مربوط به امنیت زنان در شهرها بیانگرِ ناامنی زنان در فضاهای شهری هستند. ایراد اساسی این تحقیقات این است که به علتِ قبول و بدیهی دانستنِ منطقِ دو­انگاریِ مسلط ( شهر/ روستا، زنان / مردان و محیط اجتماعیِ/ محیط فیزیکی) تمایزاتِ درونِ شهر، درونِ جنس و ویژگی­های محیط فیزیکی مرتبط با امنیت را نادیده یا کم اهمیت گرفته اند. مقاله حاضر با مهم دانستن تمایزات فوق و استفاده از روش پیمایشی، به بررسیِ امنیتِ درون جنسیِ زنانِ مناطقِ 2 گانه شهر یاسوج در رابطه با ویژگی­های محیط اجتماعی و فیزیکی محل سکونت شان پرداخته است. بر اساس نتایج تحقیق، ناامنی زنان منطقه 1 بیشتر به محیط فیزیکی و ناامنی زنان منطقه 2 بیشتر به محیط اجتماعیِ محلِ سکونت شان مربوط می­شود. سه مورد از مهمترینِ عوامل ناامن کننده زنان، به ترتیب، کوچه­های فرعی، اراذل و اوباش و دزدی (منطقه 1)؛ و درگیری، مزاحمت ناموسی و اراذل و اوباش( منطقه 2) بوده­اند. ویژگی های اجتماعی منطقه سکونت، موجب ناامنیِ بشترِ زنان مجرد؛ لیسانسیه ها و بالاتر و دیپلمه­ها؛ و زنان دانشجو، دارندگان کار آزاد و دانش­آموزان در مقایسه با دیگر گروه های زنان شده­اند. بر اساس نتایج آزمون تأثیر تقابلیِ منطقه سکونت و وضع تأهل، زنان مجرد هر دو منطقه تحت شرایط محیط اجتماعی شان ناامن تر از زنان متأهل هم منطقه ای شان بوده اند. در بعد کلی امنیت، زنان مجرد منطقه بالا بیشترین ناامنی و زنان متأهل منطقه بالا کمترین ناامنی را داشته اند.