سارا سراج

این پژوهش بررسی تاثیر سواد رسانه ای بر توسعه گردشگری ورزشی در حوزه کویر (مورد مطالعاتی: کویر منطقه مقصودلو در شهرهریس ) پرداخته است و بر اساس هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش گردآوری داده ها، توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان ارشد مدیریت ورزشی گرایش رسانه استان تهران و تبریز می باشد. که شامل 160 نفر بودند و تعداد نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 113 نفر در نظر گرفته شد و پس از توزیع پرسشنامه ها تعداد 103 پرسشنامه بصورت کامل برگردانده شده است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد سواد رسانه ای فلسفی (1393) و گردشگری ورزشی فیروزجاه (1386) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی بررسی شد، همچنین پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ بررسی و مقدار آن به ترتیب 85/0 و 79/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری یافته ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار پی ال اس نشان داد که سواد رسانه ای و 5 مولفه آن شامل درک محتوای پیام های رسانه ای، آگاهی از اهداف پنهان ، گزینش آگاهانه، نگاه انتقادی و تجزیه و تحلیل پیام های رسانه ای اثر مثبت و معناداری بر توسعه گردشگری ورزشی در بخش کویر دارد.با توجه به تاثیر پذیری زندگی همه افراد از رسانه ، امروزه برنامه ریزی برای بالابردن سواد رسانه ای امری ضروری بوده و با ارتقای سواد رسانه ای مدیران ورزشی و مردم می توانیم شاهد رشد و رونق حوزه گردشگری ورزشی بخصوص حوزه های کمتر شناخته شده در کشور مثل حوزه گردشگری ورزشی در کویر باشیم.

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهبود مدیریت استعداد در ورزش دانشگاهی (مطالعه موردی: فدراسیون ورزش دانشجویی) بود. ازاین رو تعداد ۱۱۲ پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد ورزش دانشگاهی فیلیپس و راپر (۲۰۰۹)، توسط کارکنان فدراسیون ورزش دانشجویی در سال ۱۴۰1 تکمیل و جمع آوری شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آزمون کلوموگروف و اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده ها و مدل سازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزارهای SPSS و Smart pls استفاده گردید. نتایج نشان داد که جذب استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/49 و مقدار بحرانی 9/176، کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 و مقدار بحرانی 11/759 توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 مقدار بحرانی 4/571 و حفظ و نگهداشت استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/58 و مقدار بحرانی 8/087 تأثیر مثبت و معناداری داشته است. بر این اساس کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 دارای بیشترین تأثیر و توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 کمترین تأثیر را داشته است. همچنین ارزیابی مدل محاسبه شاخص نیکویی برازش مدل نشان داد که شاخص GOF این مدل 0.396 به دست آمده است که از مطلوبیت کلی مدل حکایت دارد.

هدف تحقیق حاضر تحلیل وضعیت و مقایسه اشتغال زایی مدیران باشگاه های ورزشی با تحصیلات تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری، کلیه مدیران باشگاه های ورزشی شهر تهران بودند که 65 نفر از آنها براساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته پس از تأیید روایی و پایایی برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. این پرسشنامه دارای 28 گویه است که وضعیت اشتغال زایی را اندازه می گیرد. از آزمون توزیع دوجمله ای برای تعیین وضعیت اشتغال زایی و از آزمون یومن ویتنی برای مقایسه اشتغال زایی مدیران استفاده شد. یافته ها نشان داد میانگین اشتغال زایی مدیران باشگاه های ورزشی شهر تهران با تحصیلات تربیت بدنی به شکل معنا داری از حد متوسط بالاتر است، درحالی که وضعیت اشتغال زایی مدیران فاقد تحصیلات دانشگاهی باشگاه های ورزشی استان تهران در وضعیت متوسط قرار دارد. نتایج آزمون یومن ویتنی نشان داد که بین اشتغال زایی مدیران باشگاه ها با تحصیلات تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی تفاوت معناداری وجود ندارد (0/834=p، 0/209-=Z). براساس یافته های پژوهش، توجه به مهارت های اشتغال زایی در تربیت دانشجویان تربیت بدنی غفلت شده که ضروری است به این موارد توجه شود.

هدف از پژوهش حاضر که از نوع مطالعات توصیفی و پیمایشی می باشد، بررسی استعداد یابی و نقش تجارب حرکتی داوطلبان در موفقیت آن ها در آزمون های ورودی رشته تربیت بدنی بود. نمونه آماری را 710 نفر از داوطلبان سال تحصیلی 90 89 دانشگاه پیام نور که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، تشکیل دادند. شایان ذکر است که از آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن داده ها ، آزمون لون برای بررسی تجانس واریانس ، آزمون یو من ویتنی جهت بررسی تفاوت بین میانگین رتبه ها و آزمون تی مستقل به منظور بررسی تفاوت بین میانگین ها استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که در وضعیت استقامت عضلات کمربند شانه ای و عضلات شکم و چابکی داوطلبان با دیپلم تربیت بدنی نسبت به داوطلبان با دیپلم غیر تربیت بدنی تفاوت معنا داری به لحاظ آماری مشاهده نمی شود و تنها نیروی عضلانی داوطلبان دیپلم تربیت بدنی نسبت به سایر دیپلم ها تفاوت معنا داری داشته و بالاتر می باشد. یافته های پژوهش حاضر از این جهت حائز اهمیت و تحلیل می باشند که محدود کردن زمینه های پذیرش دانشجوی تربیت بدنی در مقاطع بالاتر (به ویژه کارشناسی ارشد) به دانش آموختگان تربیت بدنی نمی تواند ایده قابل قبولی باشد و ممانعت از ورود آن دسته از داوطلبانی که دارای علاقه واقعی به تحصیل در رشته تربیت بدنی هستند؛ اما سوابق تحصیلی آن ها در رشته غیر همنام می باشد، فاقد توجیه علمی بوده و استمرار روند فعلی مبنی بر آزاد گذاشتن ورود به این رشته از سایر رشته های تحصیلی، زمینه جذب بهتر استعدادهای ورزشی در این رشته را فراهم خواهد آورد.

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین عوامل روانشناختی توانمندسازی (احساس معنی دار بودن، شایستگی، خودتعیینی، تاثیر و اعتماد) و کارآفرینی سازمانی کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان خراسان رضوی است. به این منظور، 61 نفر از کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان خراسان رضوی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود که به منظور جمع آوری اطلاعات لازم در مورد عوامل روانشناختی توانمندسازی از پرسشنامه 18 سوالی سنجش توانمندی روانشناختی اسپریتزر و برای سنجش کارآفرینی سازمانی از پرسشنامه صمد آقایی استفاده شد. به منظور بررسی ارتباط عوامل روانشناختی توانمندسازی و کارآفرینی سازمانی، از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. محاسبات آماری از طریق نرم افزار SPSS نسخه 5/1 انجام گرفت. نتایج نشان داد بین چهار عامل کلیدی روانشناختی توانمندسازی شامل: احساس معنی داری بودن، احساس خودتعیینی، احساس تاثیر و احساس اعتماد، با کارآفرینی سازمانی رابطه ستقیم و معنی داری وجود دارد (05/0 >P)، اما بین احساس شایستگی و کارآفرینی سازمانی رابطه معنی داری وجود ندارد (05/0>P).