فرخ فیضی

این مطالعه با هدف معرفی پارادایم جدید آموزشی با عنوان آموزش 4 و به روش «مرور مفهومی» صورت گرفت. تا به بررسی شواهد در حال ظهور این نوع از آموزش بپردازد و پاسخگوی سؤالات مطرح شده در این زمینه باشد. بدین منظور شواهد موجود در این زمینه در مطالعات مختلف، مشخص، و مفاهیم کلیدی تعریف گردید. همچنین ویژگی ها و مهارت های مورد نیاز این نوع از آموزش تشریح، و نقش توسعه ی فناوری ها در آن مورد بحث قرار گرفت. اهمیت شناخت این پارادایم برای نسل جدید از آن جهت است که بتوانند همگام با تغییرات باشند تا بتوانند رقابت کنند. و برای مراکز آموزشی ما از دبستان ها تا مراکز دانشگاهی، از آن جهت است که اگر نتوانند شیوه های علمی جدید حاصل از این نوع آموزش را در مراکز خود به کار بگیرند، به تدریج ارتباط خود را با دنیای کار و صنعت از دست داده و نخواهند توانست پاسخگوی نیازهای عصر جدید باشند.

یادگیری سیار یک فضای یادگیری جدید است که فرصتی برای محیط های یادگیری مشارکتی، شخصی، غیررسمی و دانش آموز محور فراهم نموده است. در اجرای هر سیستم یادگیری مانند محیط یادگیری سیار، درک چالش هایی که بر پیاده سازی آن تأثیر می گذارد، مهم است. بنابراین بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش این نوع از یادگیری در میان معلمان و دانش آموزان امری حیاتی است، چرا که بدون پذیرش، اجرا غیرممکن خواهد بود. بنابراین هدف این مطالعه ارائه ی مجموعه ای از عوامل مؤثر در پذیرش یادگیری سیار در بین دانش آموزان و معلمان با تأکید بر روش «مرور مفهومی» است. این تحقیق یافته هایی که از مرور مفهومی درباره ی عوامل مؤثر بر پذیرش یادگیری سیار در بین معلمان و دانش آموزان به دست آمده را ارائه می دهد. جستجوی نظام مند در این مطالعه با توجه به کلمات کلیدی به 336 مطالعه رسید که در نهایت با مطالعه ی متن، 12 تحقیق منطبق با اهداف و معیارهای مطالعه بودند. تحلیل نتایج نشان داد که عواملی نظیر انتظار کارایی، لذت بخش بودن، کیفیت سیستم یادگیری، راحتی استفاده، سواد دیجیتال، خودمدیریتی یادگیری، تلاش مورد انتظار، نفوذ اجتماعی و امنیت حریم خصوصی از مؤثرترین عوامل در پذیرش یادگیری سیار در بین معلمان و دانش آموزان هستند. یافته های این مطالعه می تواند به سیاست گذاران آموزشی در طراحی و اجرای برنامه های یادگیری مؤثر در یادگیری سیار کمک کند.

خواندن از مهم ترین مهارت های پایه ای برای رشد توانایی های درونی کودکان است که مورد توجه محققان فراوانی قرار گرفته است. ناتوانی در خواندن، معمولاً مشکلات زیادی را برای دانش آموز ناتوان در یادگیری به وجود می آورد. این مقاله حاصل یک طرح نیمه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون می باشد که در سال تحصیلی1389- 1388در مدارس ابتدایی منطقه ماهیدشت استان کرمانشاه، با هدف تعیین میزان تاثیر آموزش خواندن به شیوه «حرف ـ هجا ـ کلمه» با کمک چندرسانه ای های دیجیتال در مقایسه با روش رایج استفاده از تخته و لوح، انجام گرفته است. در این طرح که روی 54 دانش آموز اجرا شد، پس از اجرای پیش آزمون سنجش توانایی خواندن برای هر دو گروه، گروه آزمایش به مدت 16 جلسه ی 45 دقیقه ای، خواندن زبان فارسی را با استفاده از یک چندرسانه ای آموزش دید و گروه گواه در این مدت از تخته و لوح استفاده کرد. پس از پایان آموزش، پس آزمون سنجش توانایی خواندن و سنجش دایره ی واژگانی برای دو گروه اجرا شد. یافته های حاصل از آزمون t مستقل و تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش به کمک چندرسانه ای نسبت به روش رایج، بر عملکرد توانایی خواندن دانش آموزان در سه مولفه ی صحیح خوانی، سریع خوانی و افزایش ذخیره واژگان تاثیرگذارتر بوده است. بنابراین آموزش به کمک چندرسانه ای های مشابه، خصوصاً در کلاس های پرجمعیت، در صورت ایجاد امکانات لازم در مدارس روستایی، که معلمان فرصت کمتری برای آموزش فردی افراد ضعیف تر دارند، می تواند کمک موثری در ارتقاء سطح صحیح خوانی، سریع خوانی و افزایش ذخیره واژگان دانش-آموزان پایه اول باشد.