محمدحسین جوادی

هدف: اعتیاد یک بیماری روانی اجتماعی است که باعث وابستگی روانی و فیزیولوژیک فرد مبتلا به این مواد می شود و در عملکرد جسمی، روانی و اجتماعی تأثیرات نامطلوب بر جای می گذارد. از ابعاد مهم این مسئله عودت به اعتیاد بعد از ترک و افزایش اعتیاد در جامعه است. هدف پژوهش حاضر تعیین مولفه های اجتماعی موثر بر افزایش اعتیاد در جامعه بود. روش: این پژوهش توصیفی و پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد ی بود که به مراکز ترک اعتیاد شهر بجنورد در سال 1398 مراجعه نموده اند به تعداد 1534 نفر. طبق فرمول کوکران 308 نفر از آن ها به عنوان حجم نمونه برآورد و به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل دو پرسشنامه محقق ساخته بود که از روایی و پایایی مناسبی برخوردار بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نیز با استفاده از نرم افزار Smart PLS و SPSS انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد عوامل موثر در این مطالعه (متغیرهای خانواده، رسانه، سبک زندگی، سهولت دسترسی، نگرش به خاصیت درمانی، همسالان، پایبندی به مناسک دینی، پایگاه اجتماعی) بر افزایش اعتیاد در جامعه تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین، یافته های پژوهش حاکی از برازش مناسب مدل مفهومی پژوهش بود. نتیجه گیری: مولفه های اجتماعی در افزایش اعتیاد در جامعه موثر است و پیشنهاد می گردد به این مولفه ها در کاهش اعتیاد توجه گردد.

مقدمه: ورود به سربازی سلامت روانی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. یکی از راهکارهای بهبود سلامت روان افراد یادگیری مهارت های تاب آوری است. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تاب آوری بر سلامت روان سربازان بود. روش: نوع مطالعه پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سربازان وظیفه ستاد انتظامی کرمانشاه بودند که از بین آن ها تعداد 30 نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه 28 سؤالی سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1979) استفاده شد. گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت (به مدت 75 دقیقه و هفته ای دو جلسه) آموزش قرار گرفتند، سپس نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله آموزش مهارت های تاب آوری در افزایش سلامت روان سربازان در گروه آزمایش تأثیر معنی داری داشته است (01/0> p ). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که برنامه آموزش مهارت های تاب آوری موجب افزایش سلامت روان سربازان می شود؛ بنابراین این برنامه آموزشی و کارگاه ها و تشکیل گروه های مشاوره و حمایتی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در جهت بهبود سلامت سربازان مورداستفاده قرار گیرند.