آرزو عادلی فر

هدف این تحقیق بررسی ارتباط مدیریت مشارکتی با اثربخشی دبیران تربیت بدنی زن تعدادی از مناطق تهران میباشد. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش، دبیران تربیت بدنی زن مناطق غرب تهران در مقاطع راهنمایی و دبیرستان است که تعداد آنها، در زمان تحقیق، 314 نفر بوده است. از این تعداد، 100 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و مطالعة میدانی روی آنها انجام شد. ابزار تحقیق، دو پرسشنامة 30 سؤالی محقق ساخته شامل: پرسشنامة مدیریت مشارکتی پرسشنامة اثربخشی با چهار جزء تعهد سازمانی، رضایت شغلی، مقاومت منفی و انگیزش کاری بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامة مدیریت مشارکتی این مقدار91/. و برای پرسشنامة اثربخشی، 85/. بود. برای تعیین روایی صوری پرسشنامه ها نیز از نظر متخصصان استفاده شده است. به منظور سازمان دادن، خلاصه کردن و طبقه بندی نمرات خام و توصیف داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. همبستگی بین متغیرها با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها، از طریق آزمون پیرسون و با سطح خطای 05/0 محاسبه شد. نتایج نشان میدهد بین مدیریت مشارکتی و تعهد سازمانی دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (001/0, p<462/0= r) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و مقاومت منفی دبیران تربیت بدنی همبستگی منفی و معکوس (001/0, p<473/0=r) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و انگیزش کاری دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (583/0r = ,001/0p<) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و رضایت شغلی دبیران تربیت همبستگی مثبت بدنی (001/0p< ,562/0r=) وجود دارد و در نهایت، بین مدیریت مشارکتی و اثربخشی دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (001/0, p<566/0 =r) وجود دارد. با استفاده از آزمون رتبه بندی فریدمن مشخص شد از نظر آزمودنیها، مقاومت منفی کارکنان در مقابل تغییرات، مهم ترین خرده مقیاس اثربخشی دبیران است. مدیران با بهکارگیری مدیریت مشارکتی میتوانند تعهد سازمانی، انگیزش کاری و رضایت شغلی دبیران را بالا برده، مقاومت منفی آنها را نسبت به تغییرات کاهش دهند و به اثربخشی بیشتر آنها کمک کنند.

هدف از انجام تحقیق، مقایسة اثر بازخورد آگاهی از نتیجة خود کنترلی با تواتر زیاد و کم، متواتر (100%)، و کاهش فراوانی (50%) بر یادگیری مهارت هدف گیری پرتابی کودکان شهر الشتر، در دو مرحله، اکتساب و یادداری است. به این منظور 60 آزمودنی به طور تصادفی در 3 گروه خودکنترلی، متواتر و کاهش یافته، تکلیف هدف گیری پرتابی را در دو مرحلة اکتساب و یادداری با فاصلة تاخیری 24 ساعت انجام دادند. گروه خودکنترلی بعد از مرحلة اکتساب به دو گروه تواتر بالا (بالاتر از 30%) و پایین (کمتر از 18%) تقسیم شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده در مرحلة اکتساب و یادداری، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در بخش آمار توصیفی، شاخص های مرکزی و پراکندگی مربوط به اندازه های متغیر تابع گروه های تجربی و در بخش آمار استنباطی برای بررسی اهداف اختصاصی این آزمایش در مرحلة اکتساب از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب (سری کوشش های تمرینی) 6 × (روش ارائة بازخورد) 4 و برای مرحلة یادداری از تحلیل واریانس یک متغیره و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. برای محاسبات و تحلیل آماری اطلاعات خام از نرم افزار SPSS 11.5 استفاده شد. سطح معنی داری نیز برای تمام روش های آماری 05/0 P? در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج به دست آمده، در مرحلة اکتساب تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد و در مرحلة یادداری گروه متواتر عملکرد بهتری نسبت به دیگر گروه ها داشت. ازاین رو می توان گفت که در مورد کودکان بین شرایط تمرینی آزمودنی مدار و مربی مدار، شرایط تمرینی مربی مدار متواتر بهترین نتیجه را به دنبال دارد.

هدف از انجام این تحقیق تعیین تأثیر فراوانی خودگفتاری انگیزشی بر یادگیری سرویس والیبال می باشد. روش اجرای این تحقیق از نوع نیمه تجربی است که با طرح پیش آزمون-پس آزمون صورت گرفت. 30 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سمیرم به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه 10 نفره (خود گفتاری با یک تکرار، خود گفتاری با سه تکرار و گروه کنترل) قرار گرفتند. ابتدا پیش آزمون سرویس والیبال ایفرد انجام شد. مرحله اکتساب در طی 3 جلسه متوالی صورت گرفت. در هر جلسه 3 بلوک 10 کوششی تمرین شد. گروه خود گفتاری یک تکرار، قبل از هر ضربه یک مرتبه از واژه انگیزشی من می توانم به بهترین نقطه، توپ را بفرستم استفاده کرد. گروه سه تکرار، همین واژه ها را سه مرتبه قبل از هر ضربه تکرار کرد. گروه کنترل از هیچ عبارتی استفاده نکرد. بعد از پایان مرحله اکتساب، پس آزمون و 48 ساعت بعد آزمون یادداری گرفته شد. از تحلیل واریانس جهت تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معناداری 05/0> P در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بین خودگفتاری یک تکرار با گروه خودگفتاری سه تکرار و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. امتیاز خودگفتاری با یک تکرار به طور معناداری بالاتر از گروه سه تکرار و گروه کنترل می باشد. همچنین خودگفتاری با سه تکرار اثر منفی بر سرویس والیبال دارد. دریک نتیجه گیری کلی می توان گفت که خودگفتاری انگیزشی با یک تکرار موجب بهبود سرویس والیبال می شود اما خودگفتاری انگیزشی با سه تکرار تأثیر منفی بر عملکرد سرویس والیبال دارد.