بهرام رستمی

با توجه به عدم قطعیت و وجود نتایج متناقض در زمینه نقش آموزش و استفاده کاربردی و صحیح از تکنیک های مهارت خواندن، انجام پژوهش های بیشتر در این زمینه ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر استفاده از تکنیک های آموزشی: تقویت تایپی درونداده، حاشیه نویسی، و پیش سازمان دهنده ها بر درک مطلب زبان آموزان زبان انگلسیی انجام شد. برای این منظور، پس از گرفتن آزمون تعیین سطح سریع آکسفورد، 80 زبان آموز سطح متوسطه از مؤسسه زبان سفیر در اهواز انتخاب شدند و به چهار گروه تقویت تایپی درونداده، حاشیه نویسی، سازمان دهنده و متن ساده تقسیم شدند. سپس، آزمون خواندن پت به منزله پیش آزمون انجام شد. متون مختلف درک مطلب برای شرکت کنندگان در هر گروه با استفاده از روش های ذکرشده به مدت هشت جلسه آموزش داده شد. در انتها، نسخه مشابه و یکسان دیگری از آزمون خواندن پت به منزله پس آزمون استفاده شد. همچنین، داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس. تحلیل شد. نتایج نشان داد که عملکرد گروه پیش سازمان دهنده به طور معناداری از سایر گروه ها بهتر بود. علاوه بر این، استفاده ازتکنیک پیش سازمان دهنده بر درک مطلب شرکت کنندگان نسبت به تقویت تایپی درونداده و حاشیه نویسی مؤثرتر بود. این تحقیق پیامدهای مهمی برای تجزیه و تحلیل متون درک مطلب، طراحی مواد آموزشی و نحوه استفاده از این اطلاعات برای فعال کردن طرح واره و بازیابی اطلاعات از حافظه بلندمدت دارد.

اهداف: اهمال کاری و افت تحصیلی از عواملی هستند که در دانشگاه های علوم پزشکی رو به افزایش بوده و تهدیدی برای دانشجویان و سیستم آموزشی محسوب می شوند؛ بنابراین شناسایی مداخلاتی که بتوانند این عوامل را در دانشجویان کاهش دهند، ضروری به نظر می رسد. از این رو مطالعه حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) بر اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مداخله ای و نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و با دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دارای افت تحصیلی بودند که طی سال تحصیلی 1396-1397 به اداره مشاوره دانشگاه معرفی شدند که از بین آن ها 38 نفر با در نظر گرفتن معیارهای ورود و نمره اهمال کاری تحصیلی وارد مطالعه شدند. ابزار اندازه گیری داده ها پرسش نامه استاندارد اهمال کاری سولومون و راثلبوم بود. ملاک عملکرد تحصیلی دانشجویان نیز معدل نیم سال تحصیلی آنان بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آنالیز کوواریانس و تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. یافته ها: میانگین اهمال کاری تحصیلی در دو گروه و در پس آزمون تفاوت معنی داری داشت (0/05>P). F مربوط به عامل گروه در اهمال کاری تحصیلی برابر با 257/553 و در سطح 0/05>P از لحاظ آماری معنادار بود؛ بنابراین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) بر اهمال کاری تحصیلی و مؤلفه های آن در گروه آزمایش تأیید شد. در مورد عملکرد تحصیلی نیز F مربوط به عامل گروه برابر با 9/59 و در سطح 0/05>P از لحاظ آماری معنادار بود؛ بنابراین، تأثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر عملکرد تحصیلی نیز در دانشجویان تأیید شد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اثربخش بودن درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اهمال کاری و افت تحصیلی دانشجویان بود.