فریبا عسکریان

تعیین مزیت های رقابتی و میزان رقابت پذیری محصولات، بنگاه ها و صنایع موجود در هر کشور گامی اساسی در شناخت وضع موجود و آینده صنعتی و مقدمه ای برای برنامه ریزی های استراتژیک و بلند مدت می باشد و صنعت ورزش نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. لذا، تحقیق حاضر به شناخت قدرت رقابت پذیری صادرات کالاهای ورزشی ایران طی سال های 2010 -2000 می پردازد. تحقیق حاضر کاربردی بوده و به لحاظ روش جمع آوری آمار و اطلاعات، از نوع تحقیقات اسنادی است. داده های مربوط به صادرات کالاهای ورزشی ایران در طی سال های 2010 و 2000 با استفاده از داده های تجارت بین الملل و بر اساس طبقه بندی کالاهای اساسی (CPC)، در پنج گروه: کفش، پوشاک، انواع توپ، قایق های تفریحی- ورزشی و کالاهای متفرقه استخراج و پس از پردازش با استفاده از شاخص مزیت نسبی آشکار متقارن (RSCA) و شاخص مزیت نسبی آشکار(RCA) به وسیله نرم افزار Excel مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ایران در صادرات کفش و پوشاک ورزشی دارای مزیت رقابتی می باشد ولی در گروه کالایی قایق های- تفریحی، توپ و سایر تجهیزات ورزشی دارای قدرت رقابتی نمی باشد. لذا توجه بیشتر به بنگاه های اقتصادی در این بخش ضروری به نظر می رسد.

با توجه به تناقضات مربوط به نقش شاخص های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی در کسب مدال های ورزشی، پژوهش حاضر به منظور تعیین عوامل مؤثر بر عملکرد ورزش قهرمانی کشور و به صورت توصیفی تحلیلی و میدانی طی سال های 1385 تا 1388 انجام شد. جامعه و نمونه آماری، برابر و شامل سازمان های ورزش و جوانان 30 استان کشور بودند. تعداد مدال های کسب شده جهانی و آسیایی استان های کشور به عنوان شاخص عملکرد ورزش قهرمانی تعیین شد. میزان تولید ناخالص داخلی، جمعیت، امید به زندگی، ضریب جینی، نرخ باسوادی و شرایط آب و هوای هر یک از استان ها جمع آوری و با استفاده از رگرسیون چند متغیره بررسی شد. تعداد مدال های ورزشی سال 1388 نسبت به سال 1385 در حدود 62 % بیشتر بود. میزان تولید ناخالص داخلی، امید به زندگی، شرایط آب و هوایی و ضریب جینی در تعامل با هم بر عملکرد ورزش قهرمانی مؤثر بودند.با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گیری کرد که افزایش تولید ناخالص داخلی، بهبود توزیع درآمد و شاخص سلامت (امید به زندگی) استان های کشور در بهبود عملکرد ورزش قهرمانی مؤثر است؛ بنابراین توصیه می شود در راستای بهبود عوامل مؤثر و رفع موانع رشد عملکرد ورزش قهرمانی در میادین بین المللی جهانی، برنامه ریزی لازم انجام شود.

تبلیغات همواره نقش گسترده ای در روند رو به رشد محصولات مختلف دارد و در این راستا شخصیت های مشهور، سبب جلب توجه و جذب بیشتر مردم به ورزش و خرید کالاهای ورزشی می شوند. بدین منظور هدف از این تحقیق، تعیین رابطه تبلیغات توسط شخصیت های معروف بر میزان تمایل به خرید کفش های ورزشی در شهر تبریز است. این تحقیق از نوع پیمایشی است و برای انجام آن از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط صاحب نظران و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ ( 93/0=α) تأیید شد. نمونه آماری پژوهش 600 مشتری کفش های ورزشی بود که با استفاده از فرمول کوکران به دست آمد. داده ها ابتدا با استفاده از آمار توصیفی تنظیم و سپس با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون در سطح 01/0=α تجزیه وتحلیل شد. نتیجه تحقیق نشان داد ارتباط معنادار مثبتی بین استفاده از شخصیت های معروف ورزشی و تمایل مشتریان به خرید کفش ورزشی وجود دارد (75/0=r). ضریب تعیین (56/0 =r ) نشان می دهد استفاده از شخصیت های معروف با 56 درصد واریانس متغیر وابسته یعنی تمایل به خرید کفش ورزشی مرتبط است.

با توجه به تناقضات مربوط به نقش شاخص های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی در کسب مدال های ورزشی، تحقیق حاضر به منظور تعیین عوامل مؤثر بر عملکرد کشورها در بازیهای المپیک انجام شد. پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و میدانی طی سال های 2000، 2004، 2008 و 2012 انجام شد. جامعه و نمونه ی آماری، برابر و شامل 297 کشور بوده اند. تعداد مدال های کسب شده در این رقابت ها به عنوان شاخص عملکرد ورزشی هر کشور تعیین شد. داده های میزان تولید ناخالص داخلی، جمعیت، امید به زندگی، اندازه کاروان و میزبانی به روش کتابخانه ای جمع آوری گردید. داده ها نرمال با استفاده از رگرسیون چند متغیره در سطح معنی داری پنج درصد بررسی شد. اندازه ی کاروان (004/0 p= و125/3t=)، جمعیت (010/0 p= و277/2t=) و امید به زندگی (027/0 p= و349/2t=) در تعامل با هم بر عملکرد کشورها مؤثر بودند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گیری کرد که افزایش تولید ناخالص داخلی، بهبود توزیع درآمد و شاخص سلامت (امید به زندگی) استان های کشور در بهبود عملکرد ورزش کشورها مؤثر است. بنابراین، توصیه می شود تا در راستای بهبود عوامل مؤثر و رفع موانع رشد عملکرد ورزش قهرمانی در میادین بین المللی- جهانی برنامه ریزی لازم انجام شود.

میزبانی در ورزش های تیمی، نقش مهمی در تعیین نتیجه یک بازی دارد. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر میزبانی بر عملکرد تیم ها در رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع تحلیلی می باشد، که به صورت میدانی انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای استفاده شد. جامعه و نمونه ی آماری تحقیق برابر و به صورت کل شمار، 23 تیم حاضر در رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران در طول فصل های 87-86، 88-87 و 89-88 می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کلموگروف، رگرسیون تک متغیره و رگرسیون چندگانه استفاده شد. تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که امتیاز بازی های خانگی (996/0)، تعداد باخت بازی های خانگی (742/0)، تعداد گل خورده در بازی های خانگی (437/0-)، به عنوان پیش بینی کننده های قوی عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشی تیم های لیگ برتر فوتبال مشخص گردیدند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گیری کرد که افزایش کسب امتیازات بازیهای خانگی، کاهش تعداد باخت در بازیهای خانگی و کاهش تعداد گل خورده در بازیهای خانگی، در بهبود عملکرد ورزشی تیم های لیگ برتر فوتبال مؤثر است. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میزبانی تأثیر قابل توجهی بر عملکرد تیم های لیگ برتر فوتبال ایران دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تعادل رقابتی لیگ فوتسال ایران و مقایسه ی آن با لیگ های فوتسال پرتغال، ایتالیا، جمهوری چک، اسلونی، روسیه، فرانسه، اسپانیا، اکراین، هلند، رومانی و کرواسی در فصل 2013-2012 است. .داده ﻫﺎی ایﻦ ﺗﺤﻘیﻖ ﺛﺎﻧﻮیﻪ ﺑﻮده و از ﺟﺪاول پایانی لیگ های برتر فوتسال کﺸﻮرﻫﺎی ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو شاخص نسبت تمرکز پنج باشگاه C5 و C5ICB استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اساس شاخص C5ICB، بالاترین و پایین ترین تعادل رقابتی به ترتیب عبارتند از: اکراین (118/79)، ایتالیا (121/94)، کرواسی (128)، هلند (135/45)، ایران (144/69)، روسیه (145/46)، جمهوری چک (146/25)، رومانی (152/84)، اسپانیا (153) و پرتغال (156/39). بنابراین در این پژوهش، لیگ های اکراین و ایتالیا بالاترین تعادل رقابتی را دارند و لیگ پرتغال از کمترین میزان تعادل رقابتی در میان لیگ های مورد بررسی برخوردار است. وﻗﺘی کﻪ یک رﻗﺎﺑﺖ ﺟﺬاﺑﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼیﺎن ﺑﻠیﻂ ﺑیﺸﺘﺮی ﻣی ﺧﺮﻧﺪ، ﺑﺮ روی ﭘﺨﺶ ﺗﻠﻮیﺰیﻮﻧی ﺳﺮﻣﺎیﻪ ﮔﺬاری ﺑیﺸﺘﺮی ﺻﻮرت ﻣی ﮔیﺮد و اﺳﭙﺎﻧﺴﺮﻫﺎی ﺑیﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮی ﺟﺬب ﻣیﺷﻮﻧﺪ. ﻫﻤﻪ ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ ﺳﺒﺐ ﻣی ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻟیﮓ ﺑﺎ کیﻔیﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﻧﺪ. سازمان های ﺑﺮﮔﺰاری ﻟیﮓ ﺑﺎیﺴﺘی ﺷﺮایﻄی را ﻓﺮاﻫﻢ آورﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣیﺰان رﻗﺎﺑﺖ ﺑیﻦ ﺗیﻢﻫﺎی ﻟیﮓﺷﺎن را اﻓﺰایﺶ دﻫﻨﺪ.

مقدمه و هدف. با توجه به نفوذ ابعاد مختلف ورزش، بالاخص ورزش قهرمانی در جامعه، به عنوان یکی از شاخص های توسعه ی اقتصادی و اجتماعی، تحقیق حاضر درصدد است تا با شناسایی مناطق کم توسعه یافته و توسعه نیافته، منجر به برنامه ریزی های صحیح، جهت کاهش نابرابری های منطقه ای گردد. روش شناسی. این تحقیق، از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه و نمونه ی آن برابر و شامل سازمان های ورزش و جوانان 30 استان کشور می باشد. داده های تحقیق که شامل شاخص های ورزش قهرمانی استان ها؛ از جمله تعداد ورزشکاران سازمان یافته، مربیان، مدال های کسب شده، اماکن ورزش و ... می باشند، توسط پرسشنامه ی محقق ساخته، جمع آوری گردید. تعداد شاخص ها با کمک تحلیل عاملی، وزن دار شده و هم خطی بین آن ها رفع گردید. سپس برای تعیین کیفیت و درجه ی توسعه یافتگی ورزش قهرمانی، از روش تاکسونومی استفاده شد. یافته ها. نتایج نشان داد که در سال 88، 34/10 درصد استان های کشور (فارس، اصفهان و مازندران) توسعه یافته، 27/48 درصد کم توسعه یافته و 37/41 درصد نیز توسعه نیافته می باشند. همچنین استان تهران در میان استان های کشور، به دلیل شدت توسعه یافتگی ورزشی، نسبت به سایر استان ها ناهمگن است. بحث. نتایج این تحقیق به مسئولان ورزش کشورکمک می کند تا با شناخت استان های کم توسعه یافته و توسعه نیافته در امر ورزش قهرمانی، اولویت برنامه ریزی خود در این بخش را، به این مناطق اختصاص دهند.

هدف از تحقیق حاضر ارائة راهکارهای مناسب برای جذب اسپانسرها در فوتبال حرفه ای ایران است. تحقیق از نوع پیمایشی بوده و روی نمونه ای 116 نفری متشکل از 18 مدیرعامل باشگاه، 40 متخصص مدیریت ورزشی، 40 متخصص بازاریابی و 18 مدیر شرکت اسپانسر انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن توسط برخی استادان مدیریت ورزشی و بازاریابی دانشگاه های مختلف کشور تأیید شد. میزان پایایی پرسشنامه نیز با استفاده روش آلفا کرونباخ 84/0 تعیین شد. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی تجزیه و تحلیل شد. نتایج، تدوین یا اصلاح شش عامل ساختاری - مدیریتی، شرایط تبلیغاتی، مشوق های حمایتی، بسترسازی حرفه ای، رسانه ها و خصوصیسازی رسانه ها را به عنوان راهکارهای جذب اسپانسرها در فوتبال حرفه ای ایران آشکار ساخت.

یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر میزان تولید و سرمایه گذاری در بخش صنعت ورزش هر کشور، تعیین میزان و روند تغییرات هزینه ها و الگوی مصرف کالاهای ورزشی خانوار و سهم آن از سبد هزینه های خانوار و GDP کشور است. بدین منظور محقق بر آن شد تا با استفاده از ازپرسشنامه های بررسی هزینه خانوار بر اساس طبقه بندی COICOP، میزان مصارف ورزشی خانوار شهری و روستایی، الگوی مصرف و میزان تغییرات نسبی و واقعی آن را از سال 1380 تا 1385 به دست آورد. داده های حاصله، ابتدا با استفاده از آمار توصیفی تنظیم و سپس جهت دستیابی به تغییرات واقعی هزینه ها بین سال های 1380 و 1385 با استفاده از شاخص بهای کالاها وخدمات مصرفی، اثرات تورم از بین برده شد. نتایج نشان میدهد، میزان هزینه های ورزشی خانوار در سال 1380 معادل 741 میلیارد ریال، 19/0درصد کل هزینه خانوار و 1/0درصد GDP کشور است. در حالیکه در سال 1385 با 3255 میلیارد ریال، 31/0درصد کل هزینه خانوار و 16/0درصد GDP کشورمیباشد. هزینه ورزشی یک خانوار در سال 1385 نسبت به سال 1380 دارای رشد واقعی 124 درصدی است. بیشترین میزان رشد واقعی در بلیط، ورودیه و حق عضویت، انواع کفش و هزینه فراگیری ورزش های مختلف مشاهده میشود. هرچند به دلیل آگاهی مردم از فواید سلامتی ورزش، گرایش آنان به ورزش کردن و به تَبَع آن، هزینه های ورزشی نیز افزایش یافته است، ولی به دلیل پایین بودن درآمد و سهم مشارکت ورزشی مردم ایران نسبت به کشورهای پیشرفته، هنوز هزینه های ورزشی درصد قابل قبولی را در سبد هزینه های خانوار به خود اختصاص نمیدهد.

هدف پژوهش حاضر، توصیف عوامل مؤثر در گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی، بررسی مزایا و معایب احتمالی انجام ورزش همگانی از دیدگاه افراد شرکت کننده و غیرشرکت کننده در ورزش همگانی است. روش تحقیق از نوع پس رویدادی است. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، طی یک فرایند منسجم و منظم علمی دادههای به دست آمده از 600 آزمودنی عضو گروه نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، با استفاده از شاخصهای آماری درصد و رتبه گذاری وزنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای این پژوهش نشان می دهد که از مهمترین عوامل مؤثر در گرایش به انجام ورزش همگانی، کسب سلامت روح و جان، پیشگیری از بیماریهای مختلف و جلوگیری از افزایش وزن است. از عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی، بالا بودن هزینهها و شهریههای سنگین باشگاهها، داشتن مشغله زیاد زندگی، کمبود امکانات ورزشی و عدم امکان انجام ورزش زنان در پارکها و اماکن عمومی است. آگاهی از اهمیت ورزش در کسب سلامت جسمانی و روانی و شادابی شهروندان تبریزی و بالا بودن شهریههای باشگاهها، از مهمترین عوامل عمده گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی محسوب میشوند. کاهش شهریه مکانهای ورزشی در سطح شهر تبریز پیشنهاد میشود.

با توجه به اهمیت نقش مبادلات بین المللی ورزشی در توسعه اقتصادی صنعت ورزش و روشن نبودن میزان و سهم آن در صنعت ورزش ایران محقق تصمیم گرفت با جمع آوری داده های مربوط به آمار بازرگانی خارجی کالاهای ورزشی سالهای 1377 و 1380 براساس طبقه بندی کالاهای اساسی به این منظور دست یابد....