طبق تئوری هوشهای چند گانه که اولین بار توسط هاوارد گاردنر (1983) مطرح شد، افراد دارای حداقل نه نوع هوش مختلف می باشند: هوش کلامی / زبانی، ریاضی/ منطقی، تجسمی/ فضایی، بدنی/حرکتی، موسیقی، درون فردی، بین فردی، طبیعتی و وجودی، محققین بر این باورند که آگاهی فرد از هوشهای چند گانه خود فراگیری و عملکرد وی را بالا می برد. بنابر این هر نوع تلاشی در راستای آشنا نمودن افراد با منظری از هوشهای چند گانه شان می تواند با ارزش باشد. پژوهش حاضر با استفاده از پرسشنامه مکنزی (1999) بدنبال کشف هر نوع رابطه ای بین منظری از هوش چندگانه فراگیران با توانایی نگارششان می باشد. هفتاد و دو دانشجوی دختر و پسر رشته زبان انگلیسی در مقطع کارشناسی در این تحقیق شرکت می توان به هوشهای حرکتی، وجودی و بین فردی فراگیران نسبت داد.
