زبان دین از دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی درباره زبانِ دین با روش توصیفی تحلیلی پرداخته ایم. هدف اصلی تحلیل نظریه های قاضی عبدالجبار درباره شکل گیری زبان، رابطه زبان و دین، و چگونگی انتساب صفات به خداوند است. قاضی عبدالجبار معتقد است که زبان از طریق توافق و قصد انسان ها شکل می گیرد و اسامی خاص و اسم جنس ها صرفاً برای ارجاع و فاقد معنای وصفی هستند. دیدگاه وی در این باره تا حدی به برخی نظریات معاصر در فلسفه زبان نزدیک است. در مبحث زبان دین، وی با تأکید بر اشتراک معنوی صفات بین انسان و خدا معتقد است که این اشتراک به تشبیه نمی انجامد و بحث مجاز را راهکار مناسبی تلقی می کند. دیدگاه نهایی وی تا حدی به دیدگاه استنادی آکویناس در نظریه تمثیل شباهت دارد.Religious Language from the Perspective of Qadi Abd al-Jabbar al-Mu'tazili
In the present study, we examine the perspective of Qadi Abd al-Jabbar al-Mu'tazili on religious language using a descriptive-analytical method. The primary goal is to analyze Qadi Abd al-Jabbar's theories about the creation of language, the relationship between language and religion, and the attribution of divine attributes to God. Qadi Abd al-Jabbar argues that language emerges through human convention and intention and proper nouns and generic nouns serve solely as referential tools devoid of descriptive meaning. His views on this subject bear some proximity to certain contemporary theories in the philosophy of language. In discussing religious language, he emphasizes the univocality of attributes between humans and God, asserting that this univocality does not lead to anthropomorphism and instead considers metaphorical interpretation as an appropriate solution. His final perspective partially resembles Aquinas’s attributive view in the theory of analogy.
تبلیغات
