ارتقاء حقوق بشر در پرتو تحول ساختاری حقوق بین الملل (مطالعه موردی تحولات کشور لیبی 2011) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش باهدف ارتقاء حقوق بشر در پرتو تحول ساختاری حقوق بین الملل انجام شده است و به طور خاص به مطالعه موردی بحران لیبی در سال 2011 پرداخته است و درصدد پاسخگویی به این سؤال است که چگونه توسعه و تحول ساختاری حقوق بین الملل موجب ارتقاء حقوق بشر، و کاربست آن در لیبی شده است؟ تحولات ساختاری حقوق بین الملل نشان دهد که در گذشته و قبل از جنگ جهانی دوم، حاکمیت دولت در ابعاد داخلی و خارجی مبتنی بر دو اصل احترام به حاکمیت و عدم مداخله در امور داخلی سایر دولت ها بوده، بدین معنا که فعالیت دولت ها و اختیارات آن ها به حقوق بین الملل مقید و وابسته نبوده است. حوادثی مانند جنگ های جهانی اول و دوم، زمینه پیدایش تحولات هنجاری و ساختاری حقوق بین الملل و توجه به حقوق بشر را فراهم کرد. شواهد نشان می دهدکه تحولات ساختاری به عنوان مکمل تحولات هنجاری، زمینه اجرایی کردن هنجارهای حقوق بشر را ایجاد نموده است به نحوی که امروزه سازوکارهای بین المللی حقوق بین الملل نقض بنیادین حقوق بشر را به مثابه نقض صلح وامنیت بین المللی تعریف کرده و با ناقضان آن برخورد می کند و یا حاکمیت مطلق گذشته دولت ها را با دفاع از حقوق بشر به چالش می کشد. بحران لیبی در خاورمیانه در سال 2011 از نمونه های نادری است که در طول تحولات تاریخی مشمول ورود این سازوکارهای بین المللی قرارگرفته است. چراکه سازمان های منطقه ای و بین المللی حامی حقوق بشر با نادیده گرفتن عدم توسل به زور درمنشور ملل متحدبه دفاع از مردم لیبی درناآرامی های داخلی آن کشور به صورت عملیاتی ورود کرده و سرانجام معمر قذافی را از صحنه سیاست لیبی حذف کردند.The Advancement of Human Rights in Light of the Structural Transformation of International Law (A Case Study of the Developments in Libya 2011)
This research aims to promote human rights in light of the structural transformation of international law, with a specific focus on the case study of the Libyan crisis in 2011. It seeks to answer the question of how the development and structural transformation of international law have contributed to the advancement of human rights and its application in Libya. Structural changes in international law indicate that, prior to World War II, state sovereignty in both internal and external dimensions was based on two principles: respect for sovereignty and non-interference in the internal affairs of other states. This meant that the actions and powers of states were not bound by international law. Events such as the World Wars I and II created the conditions for normative and structural transformations in international law and the increased focus on human rights. Evidence suggests that structural transformations, as a complement to normative changes, have facilitated the enforcement of human rights norms, tothe extent that today, international legal mechanisms treatfundamental human rights violations as breaches ofinternational peace and security, addressing the violators accordingly, and challenging the absolute sovereignty ofstates by advocating for human rights. TheLibyan crisis in the Middle East in2011is one ofthe rare examplesin historical developments where these international mechanisms were actively engaged. This is because regional and international human rights organizations, by disregardingthe prohibition of the use of force in the United Nations Charter, intervened operationally todefend the people ofLibya during the internal unrest, eventually removing Muammar Gaddafifrom the political scene of Libya
تبلیغات
