بررسی روند تمرکزگرایی در ایران با تأکید بر شاخص های اقتصادی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
شماره صفحات:
۸۵ - ۹۹
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
هدف اصلی این پژوهش بررسی روند تمرکزگرایی شاخص های اقتصادی در میان استان های ایران و در طی سال های 1397 و 1401 می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی و دارای هدف کاربردی می باشد. جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای صورت گرفته است. جامعه ی آماری این پژوهش استان های 31 گانه کشور ایران می باشد. برای شناسایی و گردآوری آمار شاخص های اقتصادی از گزارش «جایگاه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان ها» و برای سال های 1397 تا 1401 استفاده شده است. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش به صورت کمی و از طریق نرم افزارهای Excel، GIS و SPSS انجام شده است؛ به طوری که برای وزن دهی به شاخص ها از مدل OPA، برای رتبه بندی استان های کشور بر اساس برخورداری از شاخص های اقتصادی از مدل تصمیم گیری ویکور، برای ارزیابی نابرابری ها از مدل CV و در نهایت برای درون یابی تمرکزگرایی شاخص های اقتصادی از مدل درون یابی Kriging استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشانگر این است که بر اساس مدل ویکور، در طی سال های 1397 و 1401 استان تهران با کمترین امتیاز در رتبه اول و سپس در سال 1397 استان کرمان و در سال 1401 استان یزد در رتبه دوم قرارگرفته اند. همچنین نتایج ارزیابی ضریب تغییرات نابرابری در سال های 1397 و 1401 نشانگر این است که نابرابری منطقه ای در این سال ها روندی کاهشی داشته است. نتایج مدل درون یابی Kriging نشانگر این است که در سال 1397 تمرکز شاخص های اقتصادی در تهران باعث ایجاد قطب توسعه یافتگی در این استان شده است ولیکن با مرور زمان و انجام اقدامات توسعه ای در کشور، تمرکز از استان تهران به سایر استان ها نیز رسیده است؛ به طوری که استان های مرکزی نظیر کرمان، یزد و اصفهان و در استان های مرزی نظیر خراسان رضوی، هرمزگان، بوشهر، خوزستان و آذربایجان شرقی وضعیت بهتری نسبت به سال 1397 داشته اند و نشانگر مؤثر بودن اقدامات دولت در راستای کاهش نابرابری منطقه ای در کشور بوده است.Investigating the process of centralization in Iran with an emphasis on economic indicators
The main goal of this research is to investigate the centralization trend of economic indicators among the provinces of Iran during the years 2018 and 2022. The current research method is descriptive-analytical and has a practical purpose. The collection of information has been done in the form of a library. The analysis of research data has been carried out quantitatively and through Excel, GIS, and SPSS software. Therefore, the OPA model is used to weight the indicators, the VIKOR decision model is used to rank the provinces of the country based on economic indicators, the CV model is used to evaluate inequalities, and the Kriging interpolation model is used to interpolate the centralization of economic indicators. The results of this research show that according to the VIKOR model, during 2018 and 2022, Tehran province ranked first with the lowest score, followed by Kerman province in 2018 and Yazd province in 2022. The results of the Kriging interpolation model show that in 2018, the concentration of economic indicators in Tehran created a pole of development in this province. Still, with the passage of time and development measures in the country, the focus has reached from Tehran province to other provinces as well as central provinces such as Kerman, Yazd, and Isfahan and in border provinces such as Khorasan Razavi, Hormozgan, Bushehr, Khuzestan, and East Azarbaijan had a better situation than in 2018 which shows the effectiveness of the government's actions in reducing regional inequality in the country.
تبلیغات
