بررسی انتقادی علم مطلق الهی در الهیات گشوده بر مبنای منظومه فکری فلاسفه اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از نظریات جدید در الهیات و فلسفه دین، خداباوری گشوده است که نظریات و دیدگاه های متفاوتی را مطرح نموده است. اندیشه آنها درباره صفت «علم مطلق الهی»، یکی از نظریات چالش برانگیز الهیات گشوده است که بر اساس این نظریه، آنها معتقدند که علم خداوند تنها به زمان حال و گذشته است و نسبت به وقایعی که در زمان آینده (از جمله افعال اختیاری انسان) می خواهد محقق گردد، علم قطعی ندارد. این پژوهش با هدف بررسی و ارزیابی علم مطلق الهی در الهیات گشوده و نقد آن بر مبنای منظومه فکری صدرالمتألهین و علامه طباطبایی، با روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که خداباوران گشوده به نظریه علم مطلق پویا معتقد بودند که بر اساس آن، گشودگی علّی و معرفتی آینده در این مکتب مورد پذیرش قرار گرفته است که با انتساب زمانمندی به خداوند و پذیرش انفعالی علم الهی، زمینه های لازم برای نفی علم پیشین الهی محقق گشته است. در این پژوهش تلاش بر آن است تا با تکیه بر منظومه فکری صدرالمتألهین و علامه طباطبایی به حلّ تعارض میان علم پیشین الهی و مسئله شخص وارگی خداوند در الهیات گشوده پرداخته شود.Critical Examination of Divine Absolute Knowledge in Open Theology Based on the Intellectual Framework of Islamic Philosophers
Open theism refers to one of the new theories in theology and the philosophy of religion, introducing different views and perspectives. Their perspective on the attribute of “divine absolute knowledge” is one of the controversial theories in open theology. According to this theory, they believe that God’s knowledge is limited to the present and the past, and He does not have definite knowledge about future events (including human voluntary actions). The present study, aiming at examining and evaluating divine absolute knowledge in open theology and critique it based on the intellectual framework of Mulla Sadra (Sadr al-Motealehin) and Allameh Tabatabaei, has been carried out by a descriptive-analytical method. The research findings suggest that open theists believe in the theory of dynamic absolute knowledge, which accepts the causal and epistemic openness of the future in this school. By attributing temporality to God and accepting the passivity of divine knowledge, the necessary grounds for denying divine foreknowledge have been provided. The current research attempts to address the conflict between divine foreknowledge and the anthropomorphic aspect of God in open theology, relying on the intellectual framework of Mulla Sadra and Allameh Tabatabaei.
تبلیغات
