روش شناسی پارادایمیک مقالات اثباتی فقر در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فقر یکی از مسائلی است که ابعاد گوناگون زندگی انسان را متأثر می سازد و برآمده از علل و عوامل بسیاری از حوزه های گوناگون است و برای مبارزه با آن به نظریه ای علمی و کارآمد نیاز است. یکی از موانع مبارزه با فقر در ایران فقدان نظریه ای بومی است که بسیاری از صاحب نظران معتقدند به دلیل غیرعلمی بودن و ناکارآمدی پژوهش های جامعه شناختی در ایران است. ما بر این باوریم که یکی از علل اصلی این غیرعلمی بودن، به معنای پارادایمیک نبودن یا فقدان انسجام پارادایمی این پژوهش هاست. یکی از راه های برطرف کردن این مسئله، نقد روش شناختی یا روش شناسی پارادایمیک پژوهش های انجام شده است تا این کاستی ها را آشکار سازد و به مرور در پژوهش های اجتماعی کاهش یابند و پژوهش ها بیشتر به چهارچوب های پارادایمی پارادایم مرجع خود نزدیک شوند و به دستاوردهای علمی تر و کارآمدتری دست یابند. بر همین اساس، در این پژوهش به دلیل اینکه اغلب مقالات جامعه شناختی درباریه فقر ذیل پارادایم اثبات گرایی انجام شده اند، به کمک لوازم روش شناختی پارادایم اثبات گرایی به روش شناسی پارادایمیک این پژوهش ها پرداختیم و کوشیدیم اثبات کنیم این پژوهش ها دست کم فاقد یکی از ویژگی های بنیادین پژوهش اثباتی هستند که بر این اساس، نقدهای بنیادین پارادایمیک به این پژوهش ها عبارت اند از: ۱. نتایج ازپیش معلوم و فقدان معرفت افزایی؛ ۲. فقدان پیش بینی و پیشنهاد و کنترل؛ ۳. فقدان سنجش بی طرفی ارزشی؛ ۴. بی توجهی به ملزومات نظریه بار بودن مفاهیم.Paradigmatic methodology of proof articles on poverty in Iran
Poverty is a pervasive problem that impacts various aspects of human life and is caused by a range of factors. To address this issue effectively, a practical and scientifically-sound approach is necessary. However, in Iran, a homegrown theory for tackling poverty is lacking, which some experts attribute to the ineffective nature of social research in the country. We believe that one of the main reasons for this non-scientific approach is the absence of a coherent paradigmatic framework in these studies. By critically examining the methodological and paradigmatic frameworks of poverty studies, we can identify their shortcomings and gradually move towards a more scientific and effective approach. In this study, we focus on social studies of poverty in Iran, which have primarily relied on a positivist framework. Through a methodological and paradigmatic analysis, we aim to demonstrate that these studies have certain limitations, such as pre-determined results and a lack of value neutrality, which are fundamental attributes of positivist research. Our findings can help move social research in Iran closer to the goal of achieving more scientific and effective outcomes.
تبلیغات
