خانواده و جامعه پذیری دینی در سال های منتهی به انقلاب اسلامی؛ مطالعه موردی زنان دانشگاهی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دین از نهادهای دیرپای حیات دسته جمعی انسان هاست. استمرار و انتقال آموزه های دینی از نسلی به نسل دیگر در گرو امکانات و سازوبرگ هایی است که به کار می گیرد. نقش خانواده به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی، یکی از تعیین کننده ترین عناصر تقدیر فرهنگی جوامع بوده است. این مقاله درصدد بازخوانی تجربیه دینداری زنان دانشگاهی در دهیه منتهی انقلاب اسلامی، در متن مناسبات یکی از مهم ترین مجاری جامعه پذیری دینی، یعنی خانواده است. برای رسیدن به هدف مذکور، این پژوهش رویکردی پدیدارشناسانه را در دستورکار خود قرار داده است. داده ها از گفتگوهای نیمه ساختاریافته با 14 زن جمع آوری شده است که در سال های منتهی به انقلاب دانشگاهی بوده اند. بررسی های انجام شده نشان می دهد به رغم اختلاف های ظاهری از حیث التزامات دینی در میان خانواده ها، در کُنه تجارب متنوع دینداری یا عراض از دین، می توان تلاش خانوادیه ایرانی برای صیانت از «درون ماندگاری» خویش را دید؛ تجارب دینی (یا مواضع غیردینی) و خانواده متقابلاً موقعیت و هنجارهای درونی یکدیگر را پشتیبانی می کرده اند.Family and religious socialization in the years leading to the Islamic revolution; A case study of academic women
Religion is one of the long-standing institutions of human collective life. Continuity and transmission of religious teachings from one generation to another depends on the facilities and mechanisms used. The role of the family as one of the most important social institutions has been one of the most determining elements of the cultural destiny of societies. This article tries to reread the religiosity experience of academic women in the last decade of the Islamic Revolution, in the context of relationships, one of the most important channels of religious socialization, that is, the family. To achieve the mentioned goal, this research has put a phenomenological approach in its agenda. Data were collected from semi-structured interviews with 14 women who were academics in the years leading up to the Islamic revolution. The studies conducted show that despite the apparent differences in terms of religious commitments among families, in the midst of diverse experiences of religiosity or religious disobedience, one can see the effort of the Iranian family to protect its "internality"; Religious experiences (or non-religious positions) and family have mutually supported each other's position and internal norms.
تبلیغات
