نقد حدوث جهان با فرض نظریه استاتیک زمان (پاسخی به اندرو لوک)
آرشیو
چکیده
کریگ دو برهان برای اثبات حدوث جهان اقامه کرده است. برهان اول مبتنی بر استحاله تحقق بینهایت بالفعل و برهان دوم با فرض امکان تحقق بینهایت، تحقق آن به شکل تدریجی را محال میداند. دومین برهان مبتنی بر نظریه داینامیک زمان است. اندرو لوک مدعی است میتواند با تغییر در صورتبندی برهان، حتی با فرض نظریه استاتیک زمان، از برهان دفاع کند. او سه استدلال برای حدوث جهان در نگاه استاتیک بیان کرده است. استدلال اول تناقض رسیدن به پایان یک بی پایان، استدلال دوم عدم امکان عبور از محدود و رسیدن به نامحدود و سومین استدلال به شماره در امدن بینهایت در فرض ازلی بودن جهان است. ما در این مقاله هر سه استدلال لوک را غیر منتج میدانیم و با فرض نظریه استاتیک، استدلال های او نتیجه بخش نیستند.Criticism of the occurrence of the world assuming the static theory of time (answer to Andrew Luke)
Craig has provided two arguments to prove the occurrence of the universe. The first argument is predicated on the impossibility of the realization of the existent infinite, and the second argument, assuming the possibility of infinite realization, considers its gradual realization impossible. The second argument is based on the theory of time dynamics. Andrew Luke claims that he can defend the argument by changing the formulation of the argument, even assuming the static theory of time. He has laid out three arguments for the occurrence of the world in a static view. The first argument is the contradiction of reaching the end of an infinite, the second argument is the impossibility of crossing the limited and reaching the infinite, and the third argument is the infinity becoming numbered in the assumption of the eternality of the world. In this article, we consider all three of Luke's arguments to be inconclusive, and assuming the static theory, his arguments are not definitive.
تبلیغات
