نقش مجتهدِ مدیر در حکمرانی دینی؛ بررسی عنصر بنیادی در تعامل الهیات، مردم و حکومت
آرشیو
چکیده
برایند تعامل «الهیات»، «مردم» و «حکومت» را باید در نظام مردم سالاری دینی مشاهده کرد. در این مدل، سهم هریک از مؤلفه های سازنده چون «جمهوریت» و «دینی بودن»، در شکل دهی حکومت به یک اندازه است. مسئله اصلی این است که عنصر سازنده در برقراری روابط متعامل سه گانه الهیات، مردم و حکومت چیست و چگونه می توان در عصر غیبت میان «دین» و «مردم» هم بستگی ساختاری و سیاسی برقرار کرد؟ این پژوهش با گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و تحلیل آن ها به روش توصیفی- تحلیلی درصدد است تا پاسخ این مسئله را در عنصر «مجتهد مدیر» در نظام حکمرانی دینی بیابد. یافته های پژوهش نشان می دهد حضور دین مشروعیت بخش است و حضور جمهور، مقبولیت ساز. دین می تواند از طریق نمایندگان خود در ساختار و بافتار حکومت اعمال نظر کند که بر اساس ادله قطعی، این فرایند در عصر غیبت از طریق عنصر «مجتهد مدیر» در ساختار اعمال حاکمیت دین رقم می خورد. ازاین رو برای تأسیس یا پایداری و امتداد بهینه حکومت و تحقق نظام حکمرانی دینی، مجتهد مدیر باید افزون بر برخورداری از قدرت استنباط احکام شریعت و فهم اجتهادی از دین و ورزیدگی فکری و اجتهادی، دارای دانش اجتماعی اعم از سیاست، مدیریت، مردم شناسی، ذکاوت، هوشمندی، فراست، قدرت اداره و تحلیل نیز باشد.The role of the administrator's mujtahid in religious governance: examining the fundamental element in the interaction of theology, people and government
For him, the interaction of "theology", "people" and "government" should be observed in the system of religious democracy. In this model, the contribution of each of the constructive components such as "republic" and "religion" in shaping the government is the same. The main issue is: What is the constructive element in establishing interactive relationships between theology, people and government? And how can we establish structural and political solidarity between "religion" and "people"? Therefore, it can be said: the presence of religion gives legitimacy and the presence of the president gives acceptance. Religion, through its representatives, comments on the structure and context of government practices, which is based on definitive intellectual and narrative evidence in the age of absence. This research, which is based on the qualitative research method and development approach, shows that: in order to establish or sustain and optimally extend the government and order to the human society, the mujtahid of the manager should have the power to derive rulings. Shariah and Ijtihad understanding of religion, intellectual training and ijtihad, having zakat, intelligence, wisdom, administrative power, analytical power, having general social knowledge, including politics, management, anthropology, etc.
تبلیغات
