تحلیل فقهی مالکیت زمین شهری و ضوابط واگذاری آن
آرشیو
چکیده
مسکن یکی از اصلی ترین نیازهای خانواده در بستر اجتماع است که عدم رفع آن، مسائل و مشکلات عدیده ای در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، تربیتی و حتی سیاسی جامعه خواهد داشت. یکی از اصلی ترین ارکان تأمین مسکن، زمین آن است. داده های آمایش سرزمینی، وجود زمین به اندازه کافی در کشور را تأیید می کند، اما مدیریت دولت بر زمین های موجود و چگونگی تخصیص آن ها به گونه ای نبوده است که مشکل تأمین زمین مسکن را حل کند. به نظر هر ایده ای که برای دولت در راستای سامان دهی به زمین مسکونی مطرح شود، مبتنی بر مالکیت زمین ها و ضوابط واگذاری آن است. ازاین رو مسئله اصلی این پژوهش، تبیین و تحلیل فقهی مالکیت زمین و ضوابط واگذاری آن است. ازآنجاکه این مسئله، مسئله ای هنجاری است، نگارندگان معتقدند که دانش فقه است که صلاحیت پرداختن به این مسئله را دارد. در این پژوهش سعی شده است با روش کتابخانه ای اطلاعات لازم در باره موضوع گردآوری و با روش اجتهادی و فقهی تحلیل شود. به نظر، با تحلیل این اطلاعات به دست می آید که اختیار زمین های موجود و قابل استفاده در مسکن سازی ازآنِ دولت است و دولت می تواند آن ها را در اختیار افرادی قرار دهد که می توانند در این زمین ها مسکن بسازند و در عوض از آن ها خراج دریافت کند؛ البته دولت نمی تواند این زمین ها را بلاعوض یا معوض به تملیک شخصی درآورد و باید جنبه مالکیت عمومی این زمین ها برای همیشه باقی بماند.Jurisprudential analysis of urban land ownership and its assignment criteria
One of the economic and social problems of the country is housing supply. One of the main pillars of housing supply is land supply. On the other hand, it seems that there are necessary lands for the construction of housing in the country. What is important is the management of the government in this regard. The main problem of this research is to explain the role of the government in providing urban land for housing. Since this issue is a normative issue, the authors believe that it is jurisprudence that has the authority to deal with this issue. Therefore, in this research, it has been tried to collect the necessary information about the subject with the library method and analyze this information with the method of ijtihad and jurisprudence. According to the analysis of this information, it is obtained that the ownership of the available land that can be used for housing construction belongs to the government, which the government can provide to the people who can build housing on this land and in return receive tribute from them. Also, although the government can, in cases where the public interest requires, transfer the land it owns to the ownership of others, but under the pretext of providing the necessary infrastructure for providing housing, acquiring land to the rich, which causes the accumulation of their wealth, and the possibility of land hoarding and It increases housing, it is not allowed, so the government is obliged to do this in other ways.
تبلیغات
