تفسیر تطبیقی ابن عربی و جوادی آملی از «بقیة الله» در آیه 86 هود (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
در آیه 86 سوره مبارکه هود از «بقیه الله» سخن رفته است: «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ». تفسیر این عبارت در میان مفسران بحث برانگیز شده است. بر اساس برخی روایات در منابع شیعه مراد از این عبارت حضرت مهدی (ع) است که حجت برجای مانده الهی است. این پژوهش به بررسی حقیقت «بقیه الله» در آیه 86 سوره هود از منظر ابن عربی و جوادی آملی می پردازد. از رهگذر این پژوهش نشان داده می شود که این دو اندیشمند حضرت مهدی (ع) را مصداق بقیه الله در آیه پیش گفته دانسته اند. البته میان دیدگاه این دو دانشور تفاوت هایی هم وجود دارد. برای نمونه آیت الله جوادی آملی دیدگاه خود مبنی بر اینکه حضرت مهدی (ع) مصداق بقیه الله است را به روایات مستند می کند، ولی ابن عربی همان دیدگاه را بدون ذکر روایات مرتبط و با بیان حکمی بیان کرده است که این احتمالاً ناشی از شرائط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی حاکم بر زمان ابن عربی بوده است که بیان عقیده تشیع جرم تلقی شده می شده است.Comparative interpretation of "Baqiya Allah" in verse 86 of Hud from the point of view of Ibn Arabi and Javadi Amoli
In verse 86 of the blessed Surah Hud, it is mentioned about "the rest of God": "The rest of God is good for you if you are believers". The interpretation of this phrase has become controversial among commentators. According to some narrations in Shia sources, this expression of Hazrat Mahdi (AS) refers to the remaining proof of God. This research examines the truth of "the rest of Allah" in verse 86 of Surah Hud from the point of view of Ibn Arabi and Javadi Amoli. Through this research, it is shown that these two thinkers considered Hazrat Mahdi (AS) as an example of God's rest in the aforementioned verse. Of course, there are differences between the views of these two scholars. For example, Ayatollah Javadi Amoli documents his view that Hazrat Mahdi (pbuh) is an example of the rest of God with narrations, but Ibn Arabi expressed the same view without mentioning related narrations and expressing a ruling that this is probably due to cultural and social conditions. And it was the political ruling during the time of Ibn Arabi that the expression of the Shiite belief was considered a crime.
تبلیغات
