اثربخشی آموزش حل مسئله و آموزش صبر بر خودکارآمدی تحصیلی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله و آموزش صبر بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بود. روش: طرح پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پس آزمون با گروه کنترل بود. برای انتخاب شرکت کنندگان از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد، به این صورت که ابتدا از بین مدارس شهرستان ابرکوه به روش در دسترس سه مدرسه انتخاب شد و دانش آموزان کلاس ششم این مدارس با انتصاب تصادفی در سه گروه آموزش حل مسئله، آموزش صبر و گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه 30 نفر). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی خودکارآمدی تحصیلی استفاده شد. در این پژوهش آموزش صبر و آموزش حل مسئله در گروه های آزمایش اجرا گردید. داده های حاصله به روش تحلیل واریانس یک متغیره (ANOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش حل مسئله و آموزش صبر بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تأثیر دارد. به علاوه آموزش صبر در مقایسه با آموزش حل مسئله بر مؤلفه ی بافت خودکارآمدی تحصیلی تأثیر بیشتری داشته است. نتیجه گیری: براساس این یافته می توان بیان کرد که آموزش حل مسئله و آموزش صبر به دانش آموزان کمک می کند به مسائل خود بیندیشند؛ راه حل های مختلفی برای آن ها بیابند و با انتخاب بهترین راه حل، به حل مسائل خود مبادرت ورزند. علاوه بر این، دانش آموزان یاد می گیرند که با مسائل و مشکلات خود به گونه ای برخورد کنند که دچار اضطراب نشوند و با شکست های احتمالی و استرس ها و بحران ها بتوانند سلامت روان خود را حفظ کنند و با خودکارآمدی، عملکرد تحصیلی خویش را ارتقا بخشند.The Effectiveness of Problem-Solving Education and Patience Education on Academic Self-Efficacy
This study aimed to investigate the effectiveness of problem-solving and patience instruction on the academic self-efficacy of school students. It is a quasi-experimental study with a post-test design and a control group. Accidental sampling was used to select participants. Three schools were accidentally selected among Abarkouh City, then the sixth-grade students of these schools were assigned to the three groups of 30 individuals; problem-solving and patience instructions groups as well as a control group. The Morgan-Jinks Student Efficacy Scale was applied for data collection. In this study, patience and problem-solving instructions were conducted in the experimental groups. The obtained data were analyzed by variate analysis of variance (ANOVA). The results showed that instruction in patience and problem-solving has an impact on the academic self-efficacy of students. Additionally, the instruction of patient has more effect on context components of self- efficacy than instruction of problem-solving. According to these results, it can be stated that problem-solving and patience instruction helps students to think about their problems. Also, they learned to deal with issues and difficulties in a way that won’t become anxious, and they can maintain their mental health in the face of possible failures, tensions and crises. In conclusion, they can improve their academic performance with self-efficacy.
تبلیغات
