گفتمان اتحاد اسلام در دوره سلطان عبدالحمید دوم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
گفتمان و آرمان اتحاد اسلام، به منظور بازگشت به عصر شکوهمند نبوی، ایجاد شد. پیشینه این گفتمان با رحلت پیامبر(ص)، تکوین و با سقوط خلافت عباسی در بغداد، تکامل یافت، کما این که گفتمان مزبور نه تنها آرمان مسلمانان راستین، بلکه به نقطه عزیمت و هدف غایی حکومت های اسلامی بدل گشت. از جمله حکومت های اسلامی، می توان به حکومت عثمانی و سلطان عبدالحمید دوم(1327-1293ق) اشارت کرد. البته ناکامی های پیاپی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی عثمانی، سلطان عبدالحمید دوم را بر آن داشت تا از گفتمان و آرمان اتحاد اسلام در جهت تحکیم مبانی رو به اضمحلال عثمانی بهره مند گردد. پژوهش حاضر در صدد است تا ضمن استعانت از روش تحقیق تاریخی مبتنی بر توصیف و تحلیل به انکشاف زمینه های توجه به گفتمان و آرمان اتحاد اسلام، در دوران سلطان عبدالحمید دوم، به دستاوردهای گفتمان مزبور و پیامدهای آن بپردازد.The Discourse of Islamic Unity in the Period of Sultan Abdul Hamid II
The discourse and ideal of the unity of Islam was created in order to return to the glorious prophetic era. The background of this discourse evolved with the death of the Prophet (PBUH), the formation and the fall of the Abbasid Caliphate in Baghdad, and the said discourse became not only the ideal of true Muslims, but also the point of departure and the ultimate goal of Islamic governments. Among the Islamic governments, we can mention the Ottoman government and Sultan Abdul Hamid II (1293-1327 AH). Of course, the consecutive political, social and economic failures of the Ottoman Empire led Sultan Abdul Hamid II to benefit from the discourse and ideal of Islamic unity in order to consolidate the foundations of the Ottoman Empire. The current research aims to develop the fields of attention to the discourse and ideal of Islamic unity, while using the historical research method based on description and analysis, during the era of Sultan Abdul Hamid II, to look at the achievements of the said discourse and its consequences.
تبلیغات
