تحلیلی بر عدالت اجتماعی با تأکید بر توسعه شهرهای میانی موردمطالعه استان آذربایجان شرقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کاهش نابرابری فضایی و حذف دوگانگی اقتصادی و اجتماعی به عنوان یکی از اهداف اصلی توسعه، مورد توجه بسیاری از نظریه پردازان توسعه قرار گرفته است. نابرابری منطقه ای و فضایی در حال تشدید است که خود مانعی بر سر راه توسعه ملی است. بنابراین، توسعه متوازن و هماهنگی پیش نیاز بسیار مهمی برای دستیابی به ثبات و توسعه همه جانبه کشور تلقی می شود. هدف اصلی این مقاله، تحلیلی بر عدالت اجتماعی با تأکید بر توسعه شهرهای میانی می باشد. پژوهش حاضر نوعی پژوهش آمیخته است که با استفاده از آمار (پرسشنامه های نیمه ساختاریافته) و آمار (پرسشنامه لیکرت) در مرحله اول، عوامل اجتماعی در حوزه مورد مطالعه از دیدگاه کاربران محلی به دست آمد. استفاده از آنها مصاحبه های غیررسمی برای دستیابی به این هدف، مصاحبه با 50 نفر از کارشناسان دانشگاهی انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی دو پدیده ای هستند که به طور متقابل بر یکدیگر اثرگذار هستند و ترکیب و توزیع جمعیت را نیز تحت تأثیر قرار داده اند. بررسی مطالعات جمعیتی استان در سطح شهری و روستایی، نشان دهنده برتری قابل توجه جمعیت پذیری و رشد جمعیت در مناطق شهری در مقابل مناطق روستایی استان است. نسبت جمعیت شهرنشین استان از 5/۵۵ درصد در سال ۱۳۶۵ به 84/۶۱ درصد در سال ۱۳۷۵ ارتقا یافته است. در سال ۱۳۸۵ این رقم به 67/66 درصد رسیده و در سال ۱۳۹۰ این رقم به 25/69 درصد افزایش یافته است. در سال ۱۳۹۵ نسبت جمعیت ساکن در نواحی شهری به میزان 86/71 درصد افزایش یافته است.An analysis of social justice with an emphasis on the development of middle cities The case study of East Azarbaijan province
Reducing spatial inequality and eliminating economic and social duality as one of the main goals of development has been the focus of many development theorists. Regional and spatial inequality is intensifying, which is an obstacle to national development. Therefore, balanced and coordinated development is considered a very important prerequisite for achieving stability and all-round development of the country. The main goal of this article is an analysis of social justice with an emphasis on the development of middle cities. The current research is a kind of mixed research that was obtained by using statistics (semi-structured questionnaires) and statistics (Likert questionnaire) in the first stage, social factors in the study area from the point of view of local users. Using informal interviews to achieve this goal, interviews were conducted with 50 academic experts. The research results show that population increase and urbanization growth are two phenomena that mutually affect each other and have also affected the composition and distribution of the population. Examining the population studies of the province at the urban and rural levels shows the significant superiority of population adaptability and population growth in the urban areas compared to the rural areas of the province. The proportion of the urban population of the province has increased from 55.5% in 1365 to 61.84% in 1375. In 1385, this figure reached 66.67% and in 1390, this figure increased to 69.25%. In 2015, the proportion of the population living in urban areas has increased by 71.86 percent.
تبلیغات
