خوانشِ نشانه شناسیِ رمزگان اجتماعی- فرهنگیِ آیین ملّی «نوروز» و باورهای عامه آن (بر پایه دو محور هم نشینی و جانشینی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نشانه شناسی، رویکردی است که به تحلیل نظام نشانه ای و مطالعه سازوکارهای تولید، انتقال و دریافت معنا می پردازد. رسوم و آیین های کهن به عنوان نشانه/بازنمودی فرهنگی از اندیشه و تفکر انسانی با منشی نمادین، تفسیری از جهان و جهان بینی انسان ارائه می دهند و نقش مهمی در انسجام اجتماعی دارند. نشانه شناسی را در اواخر قرن نوزدهم چارلز سندرس پیرس، فیلسوف آمریکایی و فردیناند دو سوسور، زبان شناس سوئیسی، پایه گذاری کردند. به نظر سوسور، نشانه شناسی، رویکردی است درزمینه دوگانه دال و مدلول و دلالت های معنایی، ولی از نظر پیرس، هر نشانه دارای سه جز است: بازنمون، تفسیر و موضوع. این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی به خوانش عناصر درون متنی در رمزگان های برجسته اجتماعی- فرهنگی آیین نوروز در محور درزمانی پرداخته است. رسم کهن نوروز به عنوان نشانه/بازنمودی فرهنگی با نشانه های شمایلی، نمایه ای و بیشتر نشانه نمادین، تفسیری از جهان و جهان بینی انسان، ارائه می دهد که در جهان معاصر به واسطه سیطره ارتباطات مجازی در حال کمرنگ شدن هستند و امکان بهره برداری از معانی عمیق نهفته در این رسوم آیینی در ابعاد گوناگون توسعه هدف این پژوهش بوده است. بنابراین، نتایج این خوانش در محور همنشینی و جانشینی و در معنای ضمنی (سطح سه) برطبق نظریّه پیرس با نشانه /بازنمون های نمادین، نمایه ای و شمایلی در متن نوروز: آرامش و تعادل، برکت، شادی و نظم در محور فردی، عدالت و دادگری و صلح و دوستی در محور اجتماعی و معنای کاربردی توسعه پایدار از طریق توسعه گردشگری فرهنگی بوده است.Reading of the semiotics of the socio-cultural codes of the national ritual "Nowruz" and its common beliefs (Based on the two axes of syntagmatic and paradigmatic)
Semiotics is an approach that analyzes the symbolic system and studies the mechanisms of production, transfer and reception of meaning. Ancient customs and rituals as a cultural sign/representation of human thought and thinking with symbolic meaning, provide an interpretation of the world and human worldview and play an important role in social cohesion. Semiotics was founded in the late 19th century by American philosopher Charles Sanders Peirce and Swiss linguist Ferdinand de Saussure. According to Saussure, semiotics is an approach in the dual field of signifier and signified and semantic implications, but according to Peirce, every sign has three components: representation, interpretation and subject. This research, using analytical-descriptive method, deals with the reading of intertextual elements in prominent socio-cultural codes of Nowruz ritual in the temporal axis. The ancient custom of Nowruz as a cultural sign/representation with iconic, indexical and mostly symbolic signs offers an interpretation of the world and human worldview, which are fading in the contemporary world due to the dominance of virtual communication, and the possibility of exploiting the deep meanings hidden in these Ritual customs in various dimensions of development has been the goal of this research. Therefore, the results of this reading in the axis of companionship and substitution and in the implicit meaning : peace and balance, blessing, happiness and order in the individual axis, justice and justice and peace and friendship has been the social axis and the practical meaning of sustainable development through the development of cultural tourism.
تبلیغات
