تحلیلی نشانه _ پدیدارشناختی از داستان های کو تاه جنگ نوشته زنان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
: مقاله حاضر بازنمایی نگاه نویسندگان زن به پدیده جنگ در گزیده داستان های کوتاه معاصر ایران است. انتخاب هفتاد داستان کوتاه، از میان ۲۶۲ داستان، که درطیّ چهار دهه در کتب و نشریّات چاپ شده اند، مجالی فراهم می کند تا با استفاده از روشی نظری (حاصل آمیختگی اندیشه های پدیدارشناسی و نشانه شناسی) بتوان تحلیلی جامع در این باره عرضه کرد. نویسنده قصد دارد، با معرّفی روش نشانه پدیدارشناختی، فارغ از پیش فرض ها و فضای حاکم بر فضای سیاسی اجتماعیِ این دوران، داستان ها را به مثابه پدیده (متن) بکاود و اجازه دهد متن چون «پدیداری» خود را بر خواننده عیان سازد. در این مقاله، ضمن تدقیق در نگاه وجودی و هستی شناسانه زنان به موضوعِ سراسر خشونت بار جنگ، درون مایه های روایت آنان از جنگ و میزان تأثیرپذیری شان و همچنین ساختار داستانی و زبان و لحن داستان ها در نظام نشانه ایِ این دوران تحلیل می شود. بی شک، زنان با تأثیرپذیرفتن از جامعه و فرهنگ حاکم بر زمانه خود، جهان شناسیِ ویژه شان را در این داستان ها نمایان و لایه های پنهان و آشکار هویّت زن ایرانی را در این روایتگری افشا می کنند. نگاه ویژه زنان به مقولات بنیادینی چون معنای زندگی و عشق و مرگ در این داستان ها تأمّل برانگیز است. تدقیق جهان شناسی زنان و یافتن درون مایه های مشترک، الگوها و بن مایه های روایت، نظام نشانه ایِ داستان ها در ساختار و زبان نکات درخور توجّه این مقاله است و تعامل وجودیِ زن ایرانی را با رویداد جنگ در آن دوره خاص نشان می دهد.A Semiotic-Phenomenological Analysis of War Short Stories Written by Women
The present article represents the view of women writers on the phenomenon of war in contemporary Iranian short stories. The short story 70 choices , among 262 stories, which were published in books and periodicals during four decades, provides an opportunity to present a comprehensive analysis of the subject using a theoretical method (the result of the combination of phenomenological and semiotic ideas).
The author intends, by introducing the semiotic-phenomenological method, to explore stories as a phenomenon (text) and allows the text to reveal itself to the reader as a “phenomenon”, regardless of the presuppositions and hegemonies ruling the socio-political space of this era. In this article, while scrutinizing women's existential and ontological view of the entire violent issue of war, the themes of their narratives about the war and their effectiveness, as well as the story structure, the language, and tone of the stories in the sign system of this era are analyzed. Undoubtedly, women by being influenced by the society and culture prevailing in their time, reveal their unique worldview in these stories and reveal the hidden and obvious aspects of Iranian women's identity in this narration. The unique perspective of women on fundamental issues such as the meaning of life, love and death in these stories is thought provoking. Examining women’s cosmology and finding their common narrative patterns and themes, the sign system of stories in the structure and language are points worthy of attention in this article and shows the existential interaction of Iranian women with the event of war in that particular period.
تبلیغات
