ارائه الگوی راهبردی آمایش سرزمینی فراجا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: برنامه ریزی فضایی فراجا مبتنی بر شاخص های جمعیت و میزان وقوع جرم است و ویژگی های جغرافیایی سرزمینی در آن مغفول مانده است. هدف پژوهش حاضر، شناخت الگوی آمایش سرزمینی فراجا متناسب با ویژگی های جغرافیایی ایران است؛ به نحوی که بتواند حداکثر کارآیی را در تأمین نظم و امنیت فراهم آورد.روش: پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی با رویکرد پژوهش ترکیبی (متوالی) است. مشارکت کنندگان در پژوهش را مسئولان ارشد فراجا و خبرگان حوزه آمایش انتظامی تشکیل می دهند. در بخش کمی، مصاحبه نیمه ساختاریافته با روش نمونه گیری هدفمند، درمجموع، با 28 نفر تا رسیدن به اشباع نظری به عمل آمد. در بخش کیفی، از تحلیل مضمون کلارک و براون و در بخش کمی، از جداول آمار توصیفی و پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای مکس کیودا و اس. پی. اس. اس. استفاده شده است. برای اعتباریابی در بخش کیفی، از روش توافق بین کدگذاران و در بخش کمی، از روش بررسی روایی صوری و محتوایی بهره گیری شد.یافته ها: مولفه های آمایش سرزمینی فراجا شامل توزیع و سازماندهی، تناسب ماهیت تهدیدها، تفکیک بین امنیت و انتظام، جغرافیای جرم، عدالت و برابری انتظامی و امنیتی، ادارک ذهنی ساکنان مناطق مختلف، توسعه انتظامی و مانند آن است که در چند گروه شامل جرم، جغرافیا، نظام سیاسی، جمعیت و اجتماع، مقدورات و محدودیت ها، نیروی انسانی و مأموریت های تخصصی پلیس ها جمع بندی و دسته بندی شده است.نتایج: الگوی مطلوب آمایش سرزمینی فراجا بر حسب 7 بُعد شامل جغرافیا، ژئوپولیتیک، روندهای آینده، جرم، سیاست و اجتماع، مأموریت های فراجا و منابع و محدودیت ها، 24 مولفه و 107 شاخص تعریف شد. ساختار اجرایی الگو به صورت لایه گذاری پیشنهاد شد و مبنای آن، محدودیت هایی است که فراجا در زمینه نیروی انسانی، تجهیزات و امکانات با آن مواجه است. این الگو شامل چند لایه اصلی به صورت زیر است: لایه اول شامل پوشش کل سرزمین با شاخص های عمومی، لایه دوم شامل پوشش کل جمعیت براساس نسبت های پایه، لایه سوم شامل توزیع نیروها، ابزارها و تجهیزات براساس اولویت بندی مأموریت ها و لایه چهارم شامل توزیع برمبنای جرایم تخصصی پلیس های تخصصی است.A strategic model of land use in Iranian Police
Context and purpose: Territorial planning of police is based on population indicators and the rate of crime, and geographical-territorial features are neglected in it. The aim of the present research is to know the pattern of Police territorial planning in accordance with Iran's geographical features and social, cultural, economic and environmental differences, facilities, manpower and organizational structures that can achieve maximum efficiency in providing order and security.Methodology: The current research is a combined (sequential) research in terms of its applied purpose and approach. The statistical population of the research consists of the senior officials of Police and experts in the field of law enforcement, which was conducted with the purposeful sampling method with a total of 28 people until the theoretical saturation was reached. In the qualitative part, Clark and Brown's theme analysis was used, and in the quantitative part, a researcher-made questionnaire was used. Max Kyoda and SPSS software were used for data analysis.Findings:The components of Police's territorial analysis include distribution and organization, appropriateness of the nature of threats, separation between security and law, geography of crime, justice and equality of law and order, mental perceptions of residents of different regions, development of law and order, etc., which in several groups include crime, geography , political system, population and society, capabilities and limitations, manpower and specialized missions of policemen are summarized and categorized.Results: The ideal pattern of Police territorial planning was defined in terms of society, Policemissions and resources and limitations, 24 components and 107 indicators. The executive structure of the model was proposed in the form of layering, and its basis is the limitations that Police faces in the field of human resources, equipment and facilities..
تبلیغات
