مدل یابی شادکامی در اجتماع براساس ویژگی های شخصیتی (درون گرایی – برون گرایی) با میانجی گری سازگاری اجتماعی در نوجوانان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شادکامی یکی از اجزای ضروری امید به زندگی و افزایش کیفیت زندگی در اجتماع است، بنابراین توجه به آن از سنین نوجوانی که دوران رشد و شکل گیری هویت است، اهمیت فراوانی دارد. هدف پژوهش حاضر مدل یابی شادکامی در اجتماع براساس ویژگی های شخصیتی (درون گرایی – برون گرایی) با میانجی گری سازگاری اجتماعی در نوجوانان بود. طرح پژوهش کاربردی و روش انجام آن توصیفی-همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی نوجوانان دختر شاغل به تحصیل در دوره دوم دبیرستان تشکیل می دادند که 352 نفر با استفاده از روش نمونه-گیر تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های شادکامی آکسفورد (2002)، شخصیت نوجوان آیزنک (1975) و سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (1993) پاسخ دادند. نتایج نشان داد بین ویژگی های شخصیتی و شادکامی نوجوانان رابطه مثبتی وجود دارد، اما نتوانست شواهدی از نقش میانجی گری سازگاری اجتماعی بین این دو متغیر پیدا کند. به عبارت دیگر، به نظر می رسد که ویژگی های شخصیتی به طور مستقیم بر شادکامی نوجوانان تاثیر می گذارند و سازگاری اجتماعی در این رابطه نقشی واسطه ای ندارد.Modeling Happiness in Society based on Personality Characteristics (Introversion - Extroversion) with the Mediation of Social Adaptation in Adolescents
Happiness is an essential element of life hope and quality enhancement in society. Therefore, paying attention to it from adolescence, which is a period of growth and identity formation, is of great importance. The aim of the present study was to model happiness in society based on personality traits (introversion-extraversion) with the mediation of social adaptation in adolescents. The research design was applied and the method was descriptive-correlational based on the structural equation model. The statistical population of the study consisted of all female high school students in the second cycle of high school, who were 352 people and were selected using a multi-stage cluster random sampling method. They responded to the Oxford Happiness Questionnaire (2002), the Eysenck Adolescent Personality Questionnaire (1975), and the Sinha and Singh Student Adaptation Questionnaire (1993). The results indicated a positive association between personality traits and happiness in adolescents. However, the study failed to find evidence for the mediating role of social adaptation between these two variables. In other words, it appears that personality traits directly influence happiness in adolescents, and social adaptation does not play an intermediary role in this relationship.
تبلیغات
