اعتبارسنجی روایت اعمش ذیل آیه «القیا فی جهنم» وتأویل آن به پیامبر ص و امیرالمومنین ع (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
جمع آوری احادیث موضوعه و شناخت و جداسازی آن ها از منابع اصیل می تواند کمک بسزایی در حفظ آثار روایی از گزند تحریف ها و برداشت های اشتباه داشته باشد. اما در این مسیر، عدم وجود معیارهای صحیح و دقیق از یک سو و برخورد سلیقه ای و گاه غرض ورزانه از سوی دیگر باعث شده است بسیاری از احادیث صحیح و یا ضعیف را در عداد احادیث جعلی قرار دهند. ابن جوزی در کتاب «الموضوعات» به بهانه کذّاب بودن یا متهم بودن یک راوی، راه افراط پیموده و احادیث زیادی را رمی به کذب و جعل نموده است. از جمله، روایتی را که به نقل از اعمش در فضیلت امام علی (ع) در ذیل آیه «القیا فی جهنم» نقل شده است، بدون توجه به سند های متعدد دیگر و مضامین روایات همسو با این روایت، تنها به علت وجود یک راوی در سند، حکم به موضوعه بودن داده است. در این مجال، با کاویدن سندی و متنی روایت تلاش شده عدم جعلی بودن آن و مطابقت آن با روایات متعدد در کتب اهل سنت مورد بررسی قرار گیرد و احتمال خطاب «القیا» به پیامبر اکرم| و امام علی (ع) تقویت شود.An Evaluation of the Hadith of Al-A'mash Regarding the Verse «أَلۡقِیَا فِی جَهَنَّمَ» “Throw into Hell” (24:50) and Its Interpretation as Referring to the Prophet (P) and Imam Ali (AS)
The collection of fabricated hadiths and the identification and differentiation of them from authentic sources can greatly assist in preserving the integrity of narrations from distortions and misinterpretations. However, the absence of accurate and precise criteria, along with occasional subjective and biased approaches, has led to the misclassification of many correct or weak hadiths as fabricated. Ibn Jawzi, in his book Al-Mawdu'at (The Fabricated Hadiths), overstates the issue of fabrication or suspicion of certain narrators, labeling numerous narrations as false, even when other valid chains of narration or compatible contents exist. Among these is the narration from Al-A'mash, which discusses the virtue of Imam Ali (AS) in the context of the verse “Throw into Hell” (Al-Qiya fi Jahannama). Ibn Jawzi dismisses this hadith solely due to the presence of a specific narrator in the chain, without considering the other multiple chains and the consistent themes of similar narrations. This paper aims to examine the sanad (chain of transmission) and matn (content) of the narration, arguing against its classification as fabricated, and strengthening the interpretation that the address “throw” in the verse refers to the Prophet Mohammad (P) and Imam Ali (AS).
تبلیغات
