مقدمه: سلامت اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد مهم سلامتی در میان گروههای خاص نظیر افراد دارای نابینایی و کم بینایی به شمار می رود که به سبب دسترسی نداشتن به اطلاعات دیداری و تعاملات اجتماعی گسترده با سایر افراد، پیش از هر چیز ریشه در برداشتهای ذهنی آنان از مفهوم سلامتی دارد. این پژوهش به مطالعه نظری و تجربی سلامت اجتماعی افراد دارای نابینایی و کم بینایی شهر کاشان و شناسایی عوامل مرتبط با آن می پردازد. روش: روش این پژوهش از نوع پیمایش و جامعه آماری موردبررسی نیز شامل افراد دارای نابینایی و کم بینایی شهر کاشان (برابر با 652 نفر) بوده است، که از این میان تعداد 211 نفر با استفاده از نرم افزار سمپل پاور به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب شده اند. یافته: نتایج تحلیل چندمتغیره رگرسیونی تأثیر مستقیم متغیرهای «سلامت روان»، «امنیت اجتماعی» و «توانمندیهای اجتماعی» بر «سلامت اجتماعی» را نشان می دهند که درمجموع، توانسته اند 53 درصد از واریانس سلامت اجتماعی افراد دارای نابینایی و کم بینایی شهر کاشان را تبیین کنند. همچنین، نتایج ارزیابی مدل ساختاری بیان گر آن است که حجم اثر متغیر «سلامت روان» در سطح بالا و سایر متغیرها در سطح پایینی است. به علاوه، توان پیش بینی کنندگی مدل در سطح متوسط رو به بالا ارزیابی شده است. بحث: تحلیل یافته های تجربی نشان می دهد که با اهمیت یافتن عامل سلامت روان، دو وجه روانی و اجتماعی سلامت نابینایان و کم بینایان در ارتباط متقابل با یکدیگر قرار داشته و بدون وجود هرکدام نمی توان پایداری در سلامت آنان را انتظار داشت.
