تعیین تأثیر مداخلات انگیزشی - رفتاری بر مبنای چرخه انگیزشی مارتین بر تعلل ورزی و خودناتوان سازی در دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان استان کردستان در سال تحصیلی 1401-1400 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پیشینه و اهداف: هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر مداخلات انگیزشی-رفتاری بر مبنای چرخه انگیزشی مارتین، بر تعلل ورزی و خودناتوان سازی در دانشجومعلمان بود. روش: این پژوهش، کاربردی از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در سال 1402-1401 بود که در مرحله اول 310 نفر به روش تصادفی و به عنوان نمونه انتخاب شدند و در مرحله دوم 60 نفر از دانشجویان دختر و پسر به تعداد برابر که نمرات بالاتری در اهمال کاری و خودناتوان سازی داشتند انتخاب شدند و در دو گروه پیش آزمون و پس آزمون قرار داده شدند. برای جمع آوری داده ها دو پرسش نامه تعلل ورزی سولومون و راث بلام (1984) و خودناتوان سازی میدلی، آرونکومار و اوردان(۲۰۰۰) مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی به روش تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS ورژن 21 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخلات چندبعدی شناختی-رفتاری بر کاهش تعلل ورزی و خودناتوان سازی تأثیر گذاشته است و دانشجویان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون، پس از گذراندن دوره، نمرات پایین تری کسب نمودند. نتیجه گیری: چنین می توان نتیجه گرفت شناخت تعلل ورزی و خودناتوان سازی و انتخاب روش های مناسب که منجر به کاهش آن ها می شود، می تواند به بهبود عملکرد و انگیزه دانشجویان کمک نماید و بر کارایی سیستم آموزشی نیز بیفزاید.Determining the Effect of Motivational-Behavioral Interventions Based on Martin's Motivational Cycle on Procrastination and Self-Disempowerment in Student Teachers of Farhangian University of Kurdistan Province in the Academic Year of 2021-2022
Background and Objectives: The aim of the present study was to determine the effect of motivational-behavioral interventions based on Martin's motivational cycle on procrastination and self-disempowerment in student teachers. Methods: This applied research was of an experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population included all the students of Farhangian University in 2021-2022. In the first stage, 310 people were randomly selected as a sample, and in the second stage 60 female and male students, who had higher grades in procrastination and self-disability were selected and placed in two groups: experimental and control. The procrastination questionnaires by Solomon and Roth-Blam (1984) and Midley, Arunkumar and Ordan's (2000) self-handicapping questionnaires were used to collect data. Descriptive and inferential statistics were used to analyze the data using the covariance analysis method with SPSS version 21 software. Findings: The results showed that multidimensional cognitive-behavioral interventions were effective in reducing procrastination and self- disempowerment, and students obtained lower grades in the post-test. Conclusion: Therefore, it can be concluded that recognizing procrastination and self- disempowerment and choosing appropriate methods that lead to their reduction can help improve the performance and motivation of students and increase the efficiency of the educational system.