آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۵

چکیده

مقدمه: این پژوهش با هدف پیش بینی اضطراب ناشی از عدم امنیت شغلی و پرداخت ناکافی حقوق و دست مزد  متناسب با سختی کار با میانجیگری مقایسه اجتماعی در شهر تهران انجام شده است  و نقش متغیر واسطه ای مقایسه اجتماعی را به عنوان متغیری پراهمیت در ایجاد اضطراب کارکنان سازمانی مورد بررسی قرار داده است.روش: طرح کلی پژوهش حاضر، همبستگی از نوع معادلات ساختاری بوده است. از میان جامعه آماری سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای استان تهران ، تعداد200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. در این تحقیق، برای گردآوری داده های مورد نیاز، از چهارپرسش نامه استفاده شده است.  پرسشنامه اضطراب بک(1988)، پرسشنامه امنیت شغلی نیسی (۱۳۷۹)، پرسشنامه مقایسه اجتماعی گیبونز و بونک (۱۹۹۹) و پرسشنامه عملکرد و سیستم حقوق و دستمزد آرمسترانگ (2006) استفاده شده اند.یافته ها: مقادیر شاخص برازندگی یا) GFI922/0 )، شاخص برازش تطبیقی یا CFI ( 922/0)، شاخص برازش افزایشی یا IFI    ( 929/0) و همچنین شاخص برازندگی تعدیل شده یا AGFI در این مدل 88/0 و مدل شاخص نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی  X2/df ( 76/1) محاسبه شد.ه است.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داده است که اضطراب در مدل پیشنهادی پژوهش حاضر، می تواند توسط عدم امنیت شغلی و پرداخت ناکافی حقوق متناسب با سختی کار با میانجیگری مقایسه اجتماعی پیش بینی شود. 

Predicting the anxiety caused by job insecurity and insufficient payment in proportion to the difficulty of work with the mediation of social comparison in Tehran.

Introduction: The present study aimed to investigate the extent to which job insecurity, salary discrepancies, and work difficulty predict anxiety among organizational employees in Tehran, with social comparison as a potential mediating variable. The concept of social comparison, where individuals evaluate their attributes or circumstances by comparing them with others, has been recognized as a significant factor in the development of anxiety.Method: The research design was a structural equation model using a correlational approach. A sample of 200 participants was selected from the Tehran Province Highway and Road Transport Organization (HRTO) using an available sampling method. The study utilized Beck's Anxiety Inventory (1988), Nisi's Job Security Questionnaire (1999), Gibbons and Bonk's (1999) Social Comparison Questionnaire, and Armstrong's Performance and Salary System Questionnaire (2006).Results: The structural equation model was found to fit the data adequately, with the following fit indices: goodness of fit index (GFI) = 0.922, comparative fit index (CFI) = 0.922, incremental fit index (IFI) = 0.929, and adjusted goodness of fit index (AGFI) = 0.88. Furthermore, the chi-square to degrees of freedom ratio (X2/df) was calculated at 1.76, indicating an acceptable fit to the data.Conclusion: The results of the study indicate that job insecurity, salary discrepancies, and work difficulty are significant predictors of anxiety among employees in Tehran, with social comparison acting as a mediating variable. The study demonstrates the complex interplay between job insecurity, unfair compensation practices, and social comparison processes in the development of anxiety.

تبلیغات