سنجش شاخص های ارزیابی صلاحیت تدریس مدرسین مدعو از دیدگاه اساتید و دانشجویان؛ نمونه مورد مطالعه: مدرسین رشته معماری در دانشگاه ملی مهارت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کیفیت تدریس در رشته های مهارت محور مانند معماری و به تبع آن کیفیت فارغ التحصیلان توانمند و دارای مهارت های مورد نیاز محیط حرفه ای، تا حد زیادی وابسته به میزان صلاحیت تدریس مدرسین است. مدرسین مدعو در کنار اعضای هیات علمی عهده دار تدریس در دانشگاه ها هستند. اما در مورد نحوه جذب و ارزیابی صلاحیت آنان، آیین نامه ای از جانب وزارت عتف وجود ندارد. پژوهش حاضر، با هدف سنجش شاخص های ارزیابی صلاحیت مدرسین مدعو در دانشگاه ها، فرم مورد استفاده در دانشگاه ملی مهارت را به عنوان نمونه موردی، بررسی نموده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث روش، توصیفی- تحلیلی است. نمونه آماری شامل 115دانشجو و 55 مدرس بوده و برای تحلیل، از نرم افزار SPSS22 و آنالیز واریانس و آزمون تی استفاده شده است. یافته ها حاکی است که مولفه فعالیت های فرهنگی، دارای کمترین و بازخورد مدرس در مصاحبه حضوری از دیدگاه هر دو گروه بیشترین تاثیر را بر صلاحیت تدریس مدرس دارد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد که ضمن ضرورت استانداردسازی شاخص های صلاحیت مدرسین توسط وزارت عتف، در قالب آیین نامه جذب مدرسان مدعو باید شاخص ها با توجه به رشته و رسالت دانشگاه از انعطاف پذیری مناسبی برخوردار باشد.Verification of the Evaluation Indicators of Visiting Lecturers' Competences from the Professors and Students’ Point of View; Case study: Lecturers in the Field of Architecture in National University of Skill
The quality of teaching largely depends on the teaching qualifications of the instructors especially in skill-oriented fields like architecture, as well as the quality of graduates who are capable and possess the necessary skills for the professional environment. Visiting lecturers, alongside faculty members, are responsible for quality teaching at universities. However, there is no regulation from the Ministry of Science, Research and Technology regarding their recruitment and qualification assessment. To this end, this study aims to evaluate the criteria for assessing the competences of visiting lecturers at universities by examining the form used at the National University of Skill as a case study. The research is practical in purpose and descriptive-analytical in nature. The sample included 115 students and 55 instructors, and for analysis, SPSS22 software, ANOVA, and t-tests were used. The findings indicate that cultural activity components have the least impact, while feedback from instructors in face-to-face interviews has the greatest influence on teaching qualification. It seems essential to standardize the qualifications of instructors through regulations by the Ministry of Science, Research and Technology, and the criteria for recruiting visiting lecturers should be flexible enough based on the field and mission of the university.
تبلیغات
