بررسی نسبت مولفه های جهانشمولی حقوق بشر با نظام حکمرانی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
جهانشمولی و نسبی گرایی دو رویکرد متفاوت به حقوق بشر می باشد. جهانشمولی متضمن شناسایی حقوقی یکسان و برابر برای همه ی انسان ها در سراسر دنیا بوده و نسبی گرایی در مقابل به معنای وابستگی حقوق بشر به مولفه های فرهنگی هر جامعه است. در عصر حاضر جهانشمولی گفتمان مقبول به شمار می-آید و نسبت نظام های حکمرانی با جهانشمولی واجد اهمیت قابل توجهی است. مقاله حاضر در پی بررسی نسبت نظام حکمرانی ایران با جهانشمولی حقوق بشر است. در این راستا ضمن معرفی سه شاخصه ی کلی، این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است. این شاخصه ها عبارتند از ظرفیت تحقق اجماع عمومی در حوزه ی حقوق بشر ، اتخاذ موضع قابل قبول نسبت به قواعد حقوق بشر بین الملل و تضمین قانونی رعایت حداقلی از استانداردهای حقوق بشر بین الملل. در مجموع این پژوهش بر آن است که نظام حکمرانی ایران موضع ویژه ای را نسبت به حقوق بشر اتخاذ نموده که اگر چه از حیث مبانی نظری با نظریه جهانشمولی قرابت دارد، با این حال رویکرد خاص دینی این نظام تا حدی به نوعی نسبی گرایی و تکیه بر مفهوم تنوع فرهنگی گرایش داشته و همزمان ضمن اتخاذ تعبیر خاصی از جهانشمولی، به لحاظ مذهبی بودن و ویژگی های خاص سیاسی و فرهنگی دارای گرایش هایی به نسبی گرایی نیز می باشد.Comapartive Study Between the Components of Universality of Humanrights and the Governance System of Iran
Universality and relativism are two different approaches to human rights. Universality implies recognition of the same and equal rights for all people around the world, and relativism, on the other hand, emphasizes on the dependence of human rights to the cultural components of each society .Nowadays universality is considered as the accepted discourse and the relationship between governance systems and universality is of significant importance. This article aims to investigate the relationship between Iran's governance system and the universality of human rights. In this regard, while introducing three general indicators, this issue has been examined. These indicators include the capacity to achieve public consensus in the field of human rights, adopting an acceptable position towards international human rights rules, and legally guaranteeing the minimum observance of international human rights standards. In general, this research is based on the fact that Iran's ruling system has adopted a special position towards human rights, which, although it is related to the theory of universality in terms of theoretical foundations, however, the specific religious approach of this system is somewhat relative. It tends to rely on the concept of cultural diversity and at the same time, while adopting a certain interpretation of universality, it also has tendencies towards relativism in terms of religiousness and specific political and cultural characteristics.