چکیده

بهره گیری از نشانگرهای فراگفتمان یکی از شیوه های متقاعدسازی در تعاملات زبانی دانشگاهی است. این نشانگرها ابزاری برای تسهیل ارتباط، افزایش خوانایی متن، ایجاد ارتباط با خوانندگان و درگیرکردن آن ها و پیشگیری از رد تفسیرهای نویسنده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نشانگر های فراگفتمان در ارتباط دانشگاهی دانشجویان با اساتید بوده است. به این منظور، ۲۰۰ رایانامه دانشجویی (تعداد کلمات پیکره: ۱۳۱۰۳) بصورت تصادفی در محدوده زمانی سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ از دانشجویان دانشگاه پیام نور جمع آوری شد. سپس، پیکره جمع آوری شده با استفاده از الگوی تحلیلی نشانگرهای فراگفتمان هایلند (2005) و مثلث بلاغی ارسطو (هایلند، 2005) تحلیل شد. به عبارت دیگر، پیکره پژوهش در استفاده از نشانگر های فراگفتمان تبادلی (شامل گذارها، چارچوب سازها، ارجاع های درون متنی، استنادنماها و ابهام زداها) و نشانگر های فراگفتمان تعاملی (شامل تردیدنماها، یقین نماها، نگرشنماها، ارجاع به خود و مشارکت جویی) بررسی شد. همچنین، درباره ارتباط بسامد نشانگر های فراگفتمان تبادلی و تعاملی با توجه به مثلث بلاغی ارسطو (شامل راهبردهای اخلاق و اعتبار، ترحم و منطق) بحث شد. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از نشانگر های فراگفتمان تعاملی بیش از نشانگر های فراگفتمان تبادلی بوده است. همچنین، نشانگر مشارکت جویی که نوعی تمسک به احساس و ترحم برای متقاعدسازی است، بیشترین بسامد را میان نشانگرهای تعاملی داشت. به علاوه، استفاده ازگذارها که نوعی تمسک به منطق در متقاعدسازی مخاطب است، بیشترین بسامد را در میان نشانگرهای تبادلی داشت. مقایسه نتایج این پژوهش با پژوهش های پیشین نشان داد که استفاده از نشانگرهای فراگفتمان، بسته به بافت و گونه استفاده شده تغییر می یابد.

Exploring Metadiscourse Markers in Students’ Persuasive Email Requests to University Professors

One of the methods of persuasion in academic linguistic interactions is the use of metadiscourse markers. These markers are a tool to facilitate communication, increase the readability of the text, establish a relationship with the readers and involve them, and avoid rejecting the author's interpretations. The purpose of this study is to explore meta-discourse markers in academic correspondence between students and professors. To this end, 200 student e-mails (13,103 words in size) were randomly selected between 2019 and 2022, and were analyzed based on Hyland's (2005) model of meta-discourse markers with two categories of interactive metadiscourse markers (including transitive markers, frame markers, endophoric markers, evidentials and code glosses) and interactional metadiscourse markers (including hedges, boosters, attitude markers, self-mentions and engagement markers). The relationship between the frequency of either of interactive or interactional markers with one of the Aristotle's rhetorical triangle (i.e., logos, ethos and pathos) (Hyland, 2005) is also discussed. Results show that the use of interactional metadiscourse markers was more than interactive metadiscourse markers in the corpus. Also, the engagement marker as an indicator of appealing to pathos was the most frequently used interactional markers in the corpus. In addition, transitive markers, as an indicator of appealing to logos, has the highest frequency among interactive metadiscourse markers. The results of this study conform to the previous findings that the use of metadiscourse markers depend on the context and genre in which it is used.

تبلیغات